Հարցազրույց երաժիշտ, երգահան Արթուր Իսպիրյանի հետ
–Ինչպե՞ս եք գնահատում Հայկ Մարությանի շանսերը, քաղաքապետի այս ընտրություններին 9 հոգի է մասնակցում՝ էլի ճանաչված դեմքեր շատ կան։
-Այդ ճանաչված դեմքերին ես ճանաչում եմ, բայց չի եղել մի դեպք, որ Երեւանի խնդիրների համար մենք հավաքվենք, պայքարենք, ու նրանցից մեկը, բացի Զարուհուց, այնտեղ եղած լինի։ Իսկ Հայկը միշտ եղել է ժողովրդի կողքին։ Ես իր հետ շատ եմ շփվում, եւ երբ տեսնեք, թե քանի հատ ուսումնասիրություն ունի, քանի հատ գիրք ունի Երեւանի մասին, կհամոզվեք, որ այս մարդը Երեւանը սիրում է։ Ու այստեղ միայն Հայկը չէ, մենք ենք՝ երեւանցիներս, որ լինելու ենք նրա կողքին։ Անկեղծ եմ ասում՝ իմ ընտանիքից հետո իմ Երեւանն իմ համար ամենաթանկ բանն է, որովհետեւ ամեն քարով ապրում եմ եւ հիմա էլ այստեղ՝ Մոնումենտից կանգնած նայում եմ ու ամեն ինչ նկատում եմ, իսկ Սովետաշենի աղբավայրն իմ ամենացավոտ տեղն է, որն այսքան տարի թունավորել է այս ժողովրդին։ Աշխարհում նման հետամնաց երկիր չկա, որ աղբը նման ձեւով վառեն։
–Իսկ ընդհանրապես «ՔՊ»-ի թիմի մասին ի՞նչ կասեք, է՞լ ովքեր են ընդգրկված։
-Բավականին ծանրակշիռ թիմ ունենք՝ թե՛ Սփյուռքից, թե՛ Երեւանից, որոնց մեջ են ճարտարապետներ, բնապահպաններ, ծառատեսակի մասնագետներ, էլեկտրաէներգիայի, ջրամատակարարման հարցերով մասնագետներ․ չեք պատկերացնի՝ ինչ մեծ թիմ, ինչ մեծ էներգիա կա մեր կողքը կուտակված։ Հուսով եմ, որ մեր Հայկը կընտրվի, որովհետեւ իրեն դեռ չեք ճանաչում, եւ հեռուստացույցով ու այդ սերիալներով պետք չէ իրեն դատել, ինքը շատ լուրջ եւ կազմակերպված անձնավորություն է եւ լավ կազմակերպիչ է։ Երբ մենք հավաքվում ենք ինչ-որ մի հարցի շրջանակներում, ինքը միշտ լինում է էպիկենտրոնում։ Տրանսպորտի 150 դրամի համար մղվող պայքարում ինքն էր կազմակերպում, երիտասարդներին մոբիլիզացնում։ Այսինքն՝ կազմակերպչական մեծ ջիղ ունի, ու այն բացասական էմոցիաները, որ հիմա Ֆեյսբուքում տեսնում եմ իր հանդեպ, ուղղակի զզվելի է, եւ ուզում եմ բոլորին ասել, որ քաղաքապետ Հայկը չի լինելու, այլ՝ բոլոր երեւանցիները, իսկ ամենակարեւորը՝ ազնվագույն մարդ է, հավատացեք, ոչ մի կուսակցական պատվեր չի կատարելու, ծառայելու է ժողովրդին եւ Երեւանին։ Ես էլ չնայած դեռ չեմ ընտրվել, բայց պատրաստել եմ միլիոնավոր հարցեր։
–Դուք ցուցակում ո՞ր տեղում եք։
-Գիտեք, չեմ հետաքրքրվում, չեմ էլ հարցրել, թե որ տեղում եմ, որովհետեւ տեղի ձգտող չեմ, որ տեղում եղա՝ եղա, ինձնից առաջ հաստատ արժանի մարդիկ կլինեն, թող իրենք անցնեն։ Ոնց որոշեցին, այդ տեղում էլ կլինեմ, դա ինձ ամենաքիչն է հետաքրքրում։
–Իսկ ինչպե՞ս եք նախընտրական քարոզչությունն իրականացնելու, կա՞ որոշակի մարտավարություն։
-Անպայման կլինեն հանդիպումներ, եւ եթե պետք լինի, ես էլ կգնամ, կուսակցություն չեմ ընդունվել, որպեսզի դառնամ ավագանու անդամ, ես վաղուց արդեն «ՔՊ»-ի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ եմ։ Արվեստագետների մեծ թիմ ունենք եւ պայքարելու ենք նաեւ մշակույթի ասպարեզում, որպեսզի մշակութային վերելք լինի քաղաքում, եւ ճիշտ տեղերում ճիշտ միջոցառումներ լինեն՝ ավելի գրագետ ու հիշվող, ոչ թե ձեւական, որ արեցինք, փողերը ծախսեցինք ու գնացինք տուն։
Այսքան ժամանակ, արդեն 26 տարի է՝ ոչ մի լուրջ ներդրում չի արվել Երեւանում, բացի սփյուռքահայերից, օրինակները շատ են՝ օդանավակայանը, Գաֆեսճյան թանգարանը, Պողոսյան այգիները, «Թումո» կենտրոնը, Ամերիկյան համալսարանը, Անգլիական այգին։ Այսինքն՝ այդ մարդիկ բացի նրանից, որ իրենց համար շենք են սարքել կամ հյուրանոց, ոչ մի լուրջ ներդրում չեն արել քաղաքում, մենակ իրենց գրպանների մասին են մտածել, ու հիմա, որ վերեւից նայում եմ, անգիր գիտեմ, թե որն ում շենքն է, ում տունն է։ Այսինքն՝ իմ բալկոնից երեւում է կոռուպցիան։ Ծառահատումների մասին էլ չասեմ, առաջին հերթին գնալու եմ Օղակաձեւ այգում պտտվեմ ու տեսնեմ, թե այդ ով է իրեն թույլ տվել, որ ինչ ուզի, սարքի, այգին դարձրել են իրենց բախչեն, գիշերներն էլ բետոն են անում, ծառ են կտրում, որ ո՛չ լրագրող լինի, ո՛չ ակտիվիստ։ Ով ինչ ուզում, որտեղ ուզում՝ կառուցում է, սրանից հետո նման բան չպետք է լինի, որովհետեւ ով հասել եւ ոնց հասցրել է, բզկտել է այս քաղաքը։
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
