Շուրջ 100 տարի առաջ Հայաստանի Հանրապետության ներքին գործերի նախարար դարձավ Արամ Մանուկյանը, ով ժամանակի հայտնի ռազմական և քաղաքական գործիչ լինելով, անվերապահ հարգանք վայելելով, երբևէ անգամ փորձ չարեց օգտվելու թե՛ զբաղեցրած դիրքից, թե՛ այն անսահման վստահությունից, որ տածում էին նրա հանդեպ:
Մեկ դարի ընթացքում ոստիկանական տարբեր համակարգերի ականատես եղանք՝ խորհրդայինից, մինչև ետպատերազմյան ու անկախության: Լավ ու վատ մասնագետներ, բարեխիղճ կամ անտարբեր աշխատողներ բոլոր համակարգերում կան, սակայն այն զանգվածային անառողջ դրսևորումները, որոնց ականատես եղանք հատկապես վերջին տարիներին, բոլոր սպասումներից վեր էին: Այն, որ ոստիկանը կարող է հովանավորել ընտրակեղծարարին կամ օգնել որևէ մեկի գործը խլելուն, «փայ մտնելուն», այն որ օրենքի մարդը կարող է հաճախ իրեն ավելի օրինազանց պահել, քան շարքային խուլիգանը, ոչ Արամ Մանուկյանի և ոչ էլ որևէ մեկիս մտքով չէր անցնի:
Թեմայի մանրամասները՝ տեսանյութում:
Սուրեն Սարգսյան
