Սևան-Գրենոբլ ապակենտրոնացված համագործակցության շրջանակներում արդեն 10-րդ տարին Սևան քաղաքում ամռան ասիաներին գործում է ֆրանսերեն լեզվի ուսուցման ամառային դպրոց:
Դպրոցն հնարավորություն է ընձեռում` ծանոթանալու ֆրանսերեն լեզվին, իսկ լեզվի միջոցով` ֆրանսիական մշակույթին, պատմությանը, կենցաղավարությանը: Լեզվի նկատմամբ համայնքում տարեցտարի աճում է հետաքրքրությունը, որի արդյունքում ավելի շատ երեխաներ ու մեծահասակներ են ձգտում սովորել այդ լեզուն, այն դարձնել իրենց համար կիրառելի:
Սևանի և Գրենոբլի քաղաքապետարանների աջակցությամբ, «Ֆրանս-ֆորմասիոն ինտերնասիոնալ» կազմակերպության միջոցով ամառային դպրոցը ներգրավում է ֆրանսերեն լեզվի նկատմամբ հետաքրքրություն ցուցաբերող տարբեր տարիքի ու նախասիրությունների տեր հարյուրավոր երեխաների ու մեծահասակների:
Ուսուցումն ընթանում է 4 փուլով / 4 տարի /, որը հնարավորություն է տալիս տիրապետելու ֆրանսերեն լեզվի տարբեր մակարդակներին:
Ամառային դպրոցի տարեշրջանի փակումը սովորաբար ուղեկցվում է ավարտական միջոցառումներով, որոնք յուրաքանչյուր տարի պատրաստվում են տարբեր ձևաչափերով` ներկայացումներ, ֆիլմ, համերգ, բազմաբնույթ ակցիաներ:
Վերջին մի քանի տարիների ընթացքում դպրոցի աշխատանքներն ամփոփվում են երաժշտական ծրագրերով, որոնք դառնում են հայ-ֆրանսիական մշակույթի ինքնատիպ արտահայտություն:
Այս տարի էլ 100-ից ավելի ֆրանկոֆոններին համախմբել էր մշակութային ալիքը: Մանկական զբոսայգում փոքրիկ ֆրանկոֆոնները հանդիսատեսին ներկայացրին ֆրանսերեն երգերի ընտրանի, որոնք ուղեկցվում էին կոմպոզիցիոն լուծումներով:
Տեղին ընտրված երգերը, տարիքային խմբերի տարբերակումները, հանդերձանքն ամբողջացրին տոնական տրամադրությունը, ներկաներին պարգևելով հաճելի պահեր, ֆրանսիական մշակույթի հետ շփվելու մեծագույն հաճույքը:
Համերգային ծրագրի ավարտն ամփոփվեց հավաստագրերի հանձնմամբ: «Ֆրանս-ֆորմասիոն ինտերնասիոնալ» կազմակերպության տնօրեն Լիլյա Շալունցը հավաստագրեր հանձնեց դպրոցի հերթական շրջանավարտներին, տարեշրջանը բարեհաջող ավարտածներին, միաժամանակ գնահատեց կատարված աշխատանքը, կարևորեց տարիների ընթացքում ձեռքբերված մեծ փորձը, շնորհակալական խոսքեր հղեց նրանց, ում միջոցով և շնորհիվ հնարավոր է դառնում իրականացնել այս ծրագիրը:
Ա. ՂՈՒԿԱՍՅԱՆ
Պատկերացնում եմ, ինչպիսի ողբ ու կական կբարձրանար որոշ մարդկանց կողմից, եթե ֆրանսերենի փոխարեն այդ նույն ճամբարում սովորեին ռուսերեն և ծանոթանային ռուսական մշակույթին և կենցաղավարությանը, իսկ լրագրողն էլ մեծ սիրով գրեր՝ «հայ-ռուսական մշակույթի ինքնատիպ արտահայտություն», «տեղին ընտրված երգեր», «ռուսական մշակույթի հետ շփվելու մեծագույն հաճույք» արտահայտությունները։ Շուկշինի հերոսի պես ուզում ես հարցնել․ ինչու՞եք քծնում։