Շիրակի մարզի Առափի համայնքի ղեկավար Ալբերտ Այվազյանն Aravot.am-ին տված հարցազրույցում դժգոհեց, որ իրենց գյուղը կտավատ, չաման ու բանջարաբոստանային սերմեր արտադրելու մեծ ավանդույթ ունի։ Սակայն 3-4 տարի է՝ մի քանի արտոնյալների հնարավորություն է ընձեռվել մաքսատուրքերից խուսափելով՝ Հայաստանի Հանրապետություն ներկրել այս նույն արտադրանքը, և սա այն դեպքում, երբ տեղական արտադրանքը լցված է գյուղացու պահեստներում:
«Կան արտադրատեսակներ, որոնք մեր գյուղացիները կարող են արտադրել և հանրապետության ազգաբնակչության պահանջարկը բավարարել։ Կոնկրետ չաման ինչքա՞ն է պետք մեր երկրին, մենք կարող ենք արտադրել, կտավատ ինչքա՞ն է պետք, մենք կարող են արտադրել, բանջարաբոստանային սերմերի առանձին տեսականի ինչքա՞ն է պետք, մենք կարող ենք արտադրել։ Ինչո՞ւ են թույլատրում, որ ներկրեն, ներկրում են Վրաստանից, Ռուսաստանից, Պարսկաստանից, ընդհուպ հասել են Դուբայ, Դուբայից չաման են ներկրում, երբ մեր տեղական արտադրանքը լցված է մեր հանրապետությունում և մենք չենք կարողանում իրացնել»։
Իսկ թե ովքե՞ր են այդ արտոնյալները, կարդացեք «Առավոտ»-ի վաղվա տպագիր համարում։
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
