Երեւանի թատրոնի եւ կինոյի պետական ինստիտուտի ուսանողները նախօրեին իրենց առաջարկություններով եւ դիտողություններով նամակ-փաթեթ են հանձնել կրթության եւ գիտության նախարարություն։ Ուսանողների հետ նամակը ԿԳ փոխնախարար Հովհաննես Հովհաննիսյանին է փոխանցել նաեւ «Արտասահմանյան գրականություն» առարկայի դասախոս, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Հասմիկ Իսրայելյանը։ Բանն այն է, որ վերանայվել եւ կրճատվել է «Արտասահմանյան գրականություն» առարկայի ժամաքանակը։
ԵԹԿՊԻ-ի ռեկտոր Դավիթ Մուրադյանը նկատում է՝ երբ երկրում փոփոխությունների մթնոլորտ է, դա չի կարող շրջանցել նաեւ բուհերը։ Խնդիրներ կան, ընդ որում՝ բոլոր բուհերում։ Նա ընդգծում է՝ շատ ուրախ է, որ այդ հարցերը բարձրաձայնում է իր օգնականը, ապա նկատում՝ գուցե արժեր սկզբում այդ հարցերն իր հե՞տ քննարկել, նոր հանել հրապարակ․ «Ուսանողները մտահոգություն են հայտնում, որ մասնագիտական առարկաները պետք է լինեն ավելի շատ, իսկ հարակից առարկաները՝ ավելի քիչ։ Որոշ տրամաբանություն գուցե կա, բայց սա պրոֆտեխուսումնարան չէ, որ միայն մասնագիտություն սովորեցնեն, սա բարձրագույն կրթական հաստատություն է, որն այդ մասնագիտությանը սնող առարկաներ է ուսուցանում, որպեսզի մենք արդյունքում ունենանք ինտելեկտուալ արվեստագետ»։
Ռեկտորը նշում է, որ առաջարկել են կազմել աշխատանքային խմբեր՝ թատրոնի եւ կինոյի ֆակուլտետներում առանձին-առանձին, ներգրավել այդ խմբերում ուսանողության ներկայացուցիչներին՝ իրենց իսկ առաջարկով, եւ եկող ուսումնական տարվա ծրագրերը մշակեն համատեղ։ «Հետո այդ ամեն ինչը թող բերեն գիտխորհուրդ, որտեղ ուսանողները 25 տոկոս ներկայություն ունեն, քանի որ յուրաքանչյուր տարի այդ տարվա ուսումնական ծրագրերը հաստատվում են գիտխորհրդում»։
Ինչ վերաբերում է ինստիտուտի տեխնիկական հագեցվածության հարցերին, ապա, ըստ Մուրադյանի, իրենք ունեն որոշակի քանակի տեխնիկա, ձայնագրման տաղավար, մոնտաժային արհեստանոց, կինոխցիկներ եւ այլ պարագաներ, որը, բնականաբար, բավարար չէ, եւ գուցե դրա կրկնակին է պետք ունենալ․ «Եվ ես միայն երջանիկ կլինեի, եթե դրա կրկնակին ունենայինք, սակայն դա կախված է դրամաշնորհների, նվիրատվությունների, պետական ֆինանսավորման հետ, որը պրոբլեմատիկ է այս պարագաներում»։ Նա նշում է, որ 4 ամիս առաջ նամակ է գրել նախկին նախարար Արմեն Ամիրյանին, որպեսզի «Կինոյի մասին» օրենքի նախագծում առանձին տող հատկացվեր կինոկրթության մասին՝ կինոմասնագետներ պատրաստելու գծով։
Ինչ վերաբերում է աշխատավարձերին, ապա դրանք իսկապես ցածր են, ուստի նա անձամբ հրաման է տվել իր աշխատավարձը պակասեցնել՝ ֆինանսական միջոցները խնայելու համար։ «Վերջին 3 տարիների ընթացքում մեզ մոտ ժամավճարները բարձրացել են, բայց, միեւնույն է, այս կյանքի պայմաններում դա չի կարող լինել բավարար։ Եվ, բացի այդ, դասախոսներն առավոտվա 9-ից մինչեւ երեկոյան 6-ն աշխատանքի չեն գալիս եւ չպետք է գան, իրենք գալիս են իրենց դասաժամերին։ Մենք ուրախ կլինենք բարձրացնել աշխատավարձերը, բայց նվազել է դպրոցների շրջանավարտների թիվը, ըստ այդմ՝ խիստ նվազել է դիմորդների թիվը, եւ ունենալու ենք խնդիրներ, որոնք առաջացնելու են ֆինանսական մուտքերի ճեղքվածք։ Ինչ վերաբերում է բուհի վարձավճարների չափին, ապա մեր բուհում անվճար տեղերի համար վճարում է պետությունը, 1 անվճար տեղի համար 1 տարվա կտրվածքով պետությունը փոխանցում է 990 հազար դրամ, իսկ մեր վարձավճարը 600 հազար դրամ է եւ 450 հազար դրամ է մի քանի այլ մասնագիտությունների գծով»,-ասաց Մուրադյանն ու հավելեց, որ ոչ մի ժամ չի կրճատվել, դրանք ընդամենը հաջորդ տարվա նախագծեր են՝ ուսանողների պահանջով, քանի որ հենց նրանք են պահանջում բեռնաթափել ոչ մասնագիտական առարկաները։ Ռեկտորը նկատում է՝ ուրախ կլիներ, եթե այն էներգիան, որ ծախսվում է նախարարության շենքի դիմաց, ծախսվեր համատեղ քննարկումների վրա․ «Եվ շահարկել այն՝ դե քանի որ ես մասնակցել եմ հեղափոխությանը, դրա համար իմ ժամերը կրճատվել են, դա ինձ շատ վատ ժամանակներ է հիշեցնում»։
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
