«Իսկը ուխտի ճամփա է՝ քանդված, քարուքանդ, մինչեւ տեղ են հասնում, Քրիստոսի չարչարանքներն են քաշում». միջնադարյան Մակարավանք վանական համալիր տանող ճամփայի մասին կատակում են տավուշցիք: Լուսանկարում Մակարավանք տանող ճանապարհն է. այստեղ խորհրդային տարիներին են վերջին անգամ գյուղացիք ասֆալտ տեսել:
Իջեւանի տարածաշրջանի Աչաջուր համայնքից մոտ 3 կիլոմետր հեռավորության վրա գտնվող վանքը գյուղացիների հպարտությունն ու հարստությունն է: Ասում են՝ «մի ճամփա էլ մենք փակենք, որ մեր ճամփեքը սարքեն»: Գյուղացիները համայնքի զարգացման սեփական ծրագիրն ունեն. գաղափարը՝ իրենցից, փողը՝ պետությունից. «Ընտիր բնություն ունենք, սիրուն վանքեր: Այ, որ Մակարավանքի ճամփեն սարքեն, որ տուրիստները «վըզալով» գան, «վըզալով» գնան, մենք էլ դրանից կօգտվենք: Հանդից մոշ ա, մալինա ա, հոն ա, քաղենք, տուրիստներին կծախենք: Կարանք կամպոտ-մուրաբա, մեղր սարքենք՝ էլի տուրիստներին ծախենք: Իրանք անարատ, մաքուր սնունդ սիրում են: Համ իրանց լավ կլինի, համ էլ մեզ՝ օգուտ»:
Լուսանկարները՝ ՆԵԼԼԻ ԲԱԲԱՅԱՆԻ
«Առավոտ»
08.06.2018
Ա զեմլյակ, բա հյունը կը քաղեն տուրիստին կը տա՞ն: Արաղ քաշի, արա՛ղ 🙂