Թավշյա հեղափոխությունը երկրում քանդել է բարիկադները, ինչի հետևանքով կառավարական շենքերի, առանձնատների պարիսպները կորցրել են` ավտորիտար իշխանությանը մատուցվող իրենց առաքելությունը:
Իհարկե, շատ կարևոր, սկզբունքային է, որ ավտորիտարիզմը խորհրդանշող պարիսպների խորհրդանշական վերացմանը հաջորդեն քայլեր, որոնք կիրառական կդարձնեն էլիտայի համար օրենքով և դրանից դուրս սահմանված արտոնությունների համակարգի վերացումը:
Երկրում արմատապես պետք է փոխվի իշխանության ձևավորման, գործունեության հայեցակարգը` հիմնահատակ վերացնելով, այսպես կոչված, սովետիզմի քաղաքական ժառանգությունը: Հայաստանում այլևս չպետք է լինեն արտոնյալ կուսակցություններ և անփոխարինելի առաջնորդներ, թալանված գումարներ և թշվառության ճիրաններում հայտնված հասարակություն, գիշատիչ օլիգարխիա և հալածվող բիզնես:
Դրա համար անհրաժեշտ է, որ իշխանությունը բովանդակային հարթության վրա և խորհրդանշական իմաստով իր դռները բացի հասարակության առջև: Եվ շատ կարևոր է, որ սա լինի ոչ թե հեղափոխության իներցիա, այլ նրանով կապիտալացված քաղաքական մշակույթ, օրինական ընտրություններ, հաշվետու իշխանություն, ինստիտուցիոնալ հիմքեր ունեցող համակարգային ընդդիմություն:
Թավշյա հեղափոխությունն առայժմ կապիտալացված է դրա առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքական վարքագծում: Վերջինիցս պահանջվում են տիտանական ջանքեր, ահռելի քաղաքական կամք, որպեսզի ինստիտուցիոնալ նոր հիմքերի վրա դնի իշխանությունը, բարեփոխումներն, ի վերջո` պետությունը` դրան տալով հայեցակարգային, կոնցեպտուալ բովանդակություն:
Սարգիս ԱՐԾՐՈՒՆԻ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
