ԱԱԾ-ն բացահայտում է կոնկրետ խնդիր, որը կարող է բավականին լուրջ խմորումների պատճառ դառնալ հեռացող համակարգում, մասնավորապես ՀՀԿ շրջանակում: Բանն այն է, որ եթե ԱԱԾ-ն մնում է իր պետի հայտարարած քաղաքականության եւ գործընթացի շրջանակում, ապա իրավական ընթացակարգը պետք է շարունակվի եւ հասնի տրամաբանական ավարտին ու մարդիկ պետք է պատասխան տան: Խնդիրը սակայն այն է, որ պետք է պատասխան տան մարդիկ, որոնք ըստ էության եղել են իրականացնողներ, իսկ շահառուն գործնականում եղել է ամբողջ համակարգը, կամ համակարգի մեծամասնությունը, երբ մաքսազերծումից գոյացող տարեկան մի քանի տասնյակ միլիոն դոլարը համակարգի մի սեգմենտի գրպանից անցել է մյուսի գրպանին: Ու քանի որ դա չէր կարող չկատարվել քաղաքական որոշումով, ապա չէր կարող նաեւ հիմնավորված չլինել բոլորի քաղաքական շահով եւ անհրաժեշտությամբ, քանի որ Հայաստանի հեռացող համակարգում հարցերը, առավել եւս սեփականության վերաբաշխման, լուծվել են այդ կերպ: Եթե մեկից մի բան են վերցրել, ապա դա հիմնավորել են բոլորի շահով:
Հիմա փաստորեն ստացվում է, որ բոլորի շահի համար կատարված ապօրինության համար բոլորը չէ, որ պետք է պատասխան տան, այլ այսպես ասած մեխանիկական աշխատանքը իրականացրած մարդիկ: Եվ այստեղ առաջանում է արդեն շատ հետաքրքիր իրավիճակ, որովհետեւ այդ մարդիկ այսպես ասած «զոհաբերվելու» դեպքում կարող են ուշագրավ «գործակցություն» հաստատել քննության հետ եւ բացահայտել մի շարք այլ ուշագրավ դրվագներ, ու կծիկը կարող է քանդվել: Այստեղ է Վահրամ Բաղդասարյանի, իսկ ավելի կոնկրետ համակարգի անհանգստությունը, որովհետեւ դա բերելու է հեռացող համակարգի ներքին ահռելի դեստրուկցիայի ու քայքայման: Գործնականում, Վահրամ Բաղդասարյանի արձագանքը, որն անկասկած ամբողջ համակարգի տրամադրության արտահայտումն է, վկայում է, որ ԱԱԾ սկսած գործընթացը արդեն իսկ ծառայում է իր նպատակին եւ մնում է շարունակել քաշել թելը, հանգիստ, այսպես ասած դանդաղ շտապելով, ինչպես կասեին ՀՀԿ-ում:
Արամ ԱՄԱՏՈՒՆԻ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
