Երևանում ու Հայաստանի մի քանի մարզերում ուշագրավ իրադարձություններ են տեղի ունենում։ Զինկոմիսարիատների աշխատակիցները բողոքում են սպասվող օպտիմալացումից, որի հետեւանքով աշխատատեղեր են կրճատվելու։ Տաքսու վարորդները բողոքում են, որ իրենց արտոնագրերի վճարները բարձր են։ Մի խումբ մարդիկ ճանապարհ են փակում` պահանջելով «Սասնա ծռերի» անհապաղ ազատ արձակումը։ Մալաթիայի տոնավաճառի աշխատողները պահանջում են նվազեցնել իրենցից գանձվող վարձավճարները։ Բողոքում են հանքափորները, կաթ մթերողները եւ այլն։ Նույնիսկ նաիրիտցիներն են պահանջում վերագործարկել «Նաիրիտը» ու փակել իրենց աշխատավարձերի գծով ունեցած պարտքերը։
Այս տեսանկյունից ինչ պետք է սպասել առաջիկայում։ Վերը նշված թեմաներով իրականացվող ցույցերի ծավալների եւ ուժգնության մեծացում դժվար թե լինի։ Մասնավորապես Երևանում փողոց փակելով՝ դատախազությանը ստիպել անազատության մեջ գտնվող մարդկանց ազատ արձակելու ուղղությամբ քայլեր անել, անհեռանկարային է: Վրաններով փողոց փակելով՝ պայքարի վեկտորը ուղղվում է միայն կառավարության դեմ։ Սա այդ պահանջով ցույցերի մասնակիցների թվի աճի դժվար թե բերի։ Ավելի շուտ տեղի կունենա հակառակը։
«Նաիրիտը» վերագործարկելու պահանջով ցույցերը նույնպես չեն ծավալվի, որովհետեւ 10 օր աշխատած կառավարությանը նման պահանջ հղելը հանրության շրջանում աջակցություն չի ստանա։
Ու ընդհանրապես, տասնյակ տարիների ընթացքում անընդհատ վերարտադրվող իշխանությունների կուտակած, մեղմ ասած, խնդիրները, չի կարող 10 օրվա ընթացքում լուծել մի թիմ, որը խաղաղ, անցնցում ու անկորուստ կոտրել է այդ վերարտադրության անպարտելի թվացող մեխանիզմը եւ ստանձնել խնդիրները լուծելու պարտականությունը։ Նոր կառավարությանը նման պահանջ ներկայացնելը պարզապես անտրամաբանական է ու ժամանակավրեպ։ Եվ դա հասկանում են շատերը, շատ շատերը, գրեթե բոլորը։ Եվ սա է այն երաշխիքը, որ ժամանակավրեպ բողոքի ցույցերը ոչ միայն չեն ծավալվելու, այլեւ գնալով մարելու են։ Դրան կնպաստի նաեւ նոր կառավարության սառնասրտությունը և իր հոչակած նպատակներից ու գործողություններից որևէ կերպ չշեղվելու հաստատակամությունը։ Գոնե առայժմ այդ հաստատակամությունը ակնհայտ է։ Չնայած մեծ գայթակղությանը՝ խնդիրները հին ՀՀԿ-ական մեթոդներով լուծելու դրսևորումներ նոր կառավարությունը, բարեբախտաբար, չի ցուցաբերում։ Համառորեն չի ցուցաբերում։
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
