Մեր հասարակությունը իսկապես կարիք ունի ինչպես ինքնադաստիարակման, այնպես էլ հասարակական կարծիքի հետ հաշվի նստելու պատրաստակամություն ձեռք բերելու: Մեր շուրջը կատարվող ցանկացած բացասական քայլ նպաստում է հերթական արատավոր երևույթի ծնունդին: Մեր անտարբերության արդյունքում այսօր էլ տեղի են ունենում երևույթներ, որոնք հղի են մեզ վնասող,մեր դիմագծում այլակերպ դրսևորումներ ներկայացնող ոչ պատշաճ քայլեր:
Նազենի Հովհաննիսյանի հետ կատարված անբարոյական դրսևորումը խոսում է հայ «տղամարդուն» ոչ հարիր կերպարի մասին, որը շատ հաճախ անտեսվում է: Հայ հասարակությունը հայհոյանքը դարձրել է սովորական, մշտական փողոցային լեքսիկոնի մի մասը: Հասարակական վայրում (և ոչ միայն) կնոջն հայհոյող անհատը ոչ մի բարոյական հիմք չունի տղամարդ կոչվելու: Շատ ու շատ կանայք և աղջիկներ ականատես են լինում նման երևույթների, բայց համարձակություն չեն ունենում Նազենի Հովհաննիսյանի նման բարձրաձայնել, խոսել, հասարակության ուշադրությունը դարձնել նման արատավոր քայլի նկատմամբ:
Մենք սիրում ենք սոցիալական հարթակներից, ամբիոններից ամպագոռգոռ հայտարարություններ, ճառեր, ուղերձներ հղել կանաց իրավունքների պաշտպանության, կին – տղամարդ հարաբերությունների, կնոջ դերի մեծացման, հասարակական-քաղաքական կյանքում կնոջ ներուժի և նման մի շարք ոլորտներում հայ կնոջ անուրանալի մեծ և կարևոր դերի մասին: Բայց ցավալի է փաստը, որ 21-րդ դարում հայ տղամարդիկ կարող են կնոջը վիրավորել, հայհոյել, անգամ ձեռք բարձրացնել:
Նազենի Հովհաննիսյանի այս քայլը հաղորդագրություն է հասարակության բոլոր շերտերին, պատկան մարմիններին հետևողական լինելու՝ հասարակական վայրերում ոչ կոռեկտ, նույնիսկ անհարիր և անբարոյական դրսևորումներ ցուցաբերող անձանց նկատմամբ կիրառել քննադատող, դատապարտող, մերժող և ամբիոններից պախարակող քայլեր, դրանով իսկ նպաստել մեր հասարակության կրթմանն ու դաստիարակմանը:
Այստեղ հարցը միայն Նազենի Հովհաննիսյանը չէ: Նրա փոխարեն կարող էր հայտնվել մեզնից յուրաքանչյուրի մայրը, քույրը, կինը, ընկերուհին…Հայ կնոջ բարոյական, առաքինի և զուսպ կերպարի կողքին այսօր կարող ենք ավելացնել պայքարող, համառ, նպատակասլաց և իր իրավունքների համար պայքար մղող բնորոշումները տալ: Մենք ազգովի պետք է պայքարենք նման անբնական, ոչ կիրթ և անբարտավան երևույթների դեմ:
Հայկ ՄԱԳՈՅԱՆ
