Ազատամարտիկ, հետախույզ Վովա Վարդանովի համոզմամբ՝ բնակչությանը պատերազմի հետ կապված հարցերում չի կարելի ստել:
«Զարկերակ» մամուլի ակումբում լրագրողների հետ հանդիպմանը պարոն Վարդանովը մտահոգություն հայտնեց, տեղեկատվության պակասի պատճառով կամ ընկած լինելով ապրիլյան պատերազմի քարոզչությամբ՝ իրականում պատրաստ չենք պատերազմին: Օրինակ՝ սահմանամերձ գոտիների բնակչությունն իրենց տներում չի կառուցում ապաստարաններ և այլն:
Ըստ Վովա Վարդանովի՝ պատերազմը դեռ չի ընդհատվել 1989-ից առ այսօր. «Այդ ռաունդը, որը սխալվելով կոչվում է ապրիլյան պատերազմ, դրանից միավորներն ավելի շատ թուրքերն են հավաքել: Իսկ մենք մի քիչ ծեծվել ենք: Այն ուժերը, որ թուրքն օգտագործեց այդ երկու հենակետերը վերցնելու համար ու սպառազինությունը, որ օգտագործեց, մեր բախտը բերել է, քանի որ սարսափելի զոհեր կարող էինք ունենալ՝ հաշվի առնելով այդ սպառազինությունը»:
Հոգեբան Սամվել Խուդոյանի կարծիքով՝ ապրիլյան պատերազմի օրերին տեղի ունեցավ համախմբում. «Ինֆորմացիայի պակասը բերում էր լուրջ տագնապների, որոնք հետագայում՝ կռիվներից հետո, թեքվեցին իշխանությունների դեմ: Խոսվեց, որ ահա բանակն էլ է թալանվում, որ այնտեղ էլ նորմալ վերահսկողություն չկա, որ որոշ գեներալներ գիտեին հարձակման մասին, ու նրանց մեղքով դա տեղի ունեցավ: Նույնիսկ երկու դիրքերի կորուստ երբ ունեցանք, հոգեբանական տեսանկյունից ժողովուրդն իրեն պարտված չզգաց: Տպավորություն է, որ ամեն բան պայմանավորված էր»:
Դառնալով սովորողների ռազմահայրենասիրական դաստիարակության ռազմավարության ներդրմանը, պարոն Խուդոյանը փաստեց՝ զինվորը կուռք է դարձել, բայց ծնողը չի ուղարկում իր երեխային ծառայության, քանի որ նրա կյանքին է վտանգ սպառնում: Ըստ հոգեբանի՝ առաջնագիծն այնպիսի պաշտպանվածություն պիտի ունենա, այնպիսի սպառազինություն պիտի ունենա, որ ծնողը ռիսկի չդիմի երեխային բանակ ուղարկելով:
Վովա Վարդանովն էլ, անդրադառնալով Ալիևի հայտարարություններին նշեց, որ ինչքան էլ անմիտ կոչենք Ալիևին, չպետք է մոռանանք, որ նա Ադրբեջանի նախագահն է. «Նույնիսկ, եթե Ալիևը շիզոֆրենիկ է, հիմար-հիմար դուրս է տալիս, նույն ձևով կարող է հրաման տալ, որ զորքերը հարձակվեն: Անլուրջ նայել Ալիևի հայտարարություններին շատ ավելի մեծ անլրջություն է»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
