Վաղը՝ մարտի 20-ին, մեկնարկում են Իրանի ամանորյա տոները՝ Նովրուզը:
Իրանագետ, հանրային ռադիոյի իրանական բաժնի ղեկավար Տիգրան Դավուդյանը հայտնեց, որ յուրաքանչյուր տարի միայն մարտ-ապրիլ ամիսներին Հայաստան են այցելում 20.000 իրանցիներ:
«Հայելի» ակումբում լրագրողների հետ հանդիպմանը պարոն Դավուդյանը տեղեկացրեց. «Նովրուզը պատմականորեն տոնվել է իրանական ժողովուրդների կողմից և հիմա էլ պաշտոնապես տոնվում է Իրանում, Աֆղանստանում, Տաջիկստանում, Ադրբեջանում ու նաև հենց մեր հանրապետության՝քուրդ քաղաքացիների կողմից»:
Այս տարի իրանական տոնացույցով շան տարի է, իսկ մեր ձմեռ պապիկ, ձյունանուշին իրանական մշակույթում փոխարինում է տաղ նվագող, կարմիր շորեր հագած հերոսը:
Ըստ Տիգրան Դավուդյանի՝ Նովրուզի առիթով Իրանում զարգացած է և′ ներքին, և′ արտաքին տուրիզմը. «Իրանցիները Հայաստանն ընտրում են որպես տուրիստական ապահով, վստահելի և մատչելի գներով երկիր, քանի որ Իրանն ու Հայաստանը պայմանագիր ունեն և վիզա չեն պահանջում միմյանց քաղաքացիների համար»:
Իրանցի կին գործարար Հալե Էդեմանդին ՀՀ-ում հաստատվել է շուրջ մեկուկես տարի, նրա երեխաները սովորում են Հայաստանում: Նա շրջակա միջավայրի պահպանության ինժեներ է, շուրջ 20 տարի ապրել է Դուբայում: Այժմ ամուսնու հետ ՀՀ-ում ունեն բիզնես: Նա նշեց, թե հատկապես ինչու են իրանցիները նախընտրում Նովրուզն անցկացնել Հայաստանում. «Հայաստանում ավելի էժան է, քան Ադրբեջանում կամ Թուրքիայում: Հայաստանն ավելի հետաքրքիր է միջին խավի համար, ովքեր ինքնաթիռի գումար չունեն, բայց կարող են սեփական մեքենայով գալ Հայաստան: Մեր երկու երկրների մշակույթները մոտ են իրար: Մենք հոգով ու սրտով մեզ հարազատ ենք զգում Հայաստանի հետ, դրա համար մեր ժողովրդի մի մասը նախընտրում է այցելել Հայաստան: Այստեղ բնությունն էլ է լավը»։
Երկու շաբաթ տևող Նովրուզը պարսկերենից թարգմանաբար նշանակում է նոր օր եւ համարվում է աշխարհի ամենահին տոներից մեկը:
Ավանդույթի համաձայն՝ տոնից երկու շաբաթ առաջ ափսեներում ցորեն են ցանում, որի կանաչ ծիլերով զարդարում են տոնական սեղանը: Ամանորյա սեղանը պարսկերեն «խավտ սին» է կոչվում, և սեղանին պետք է անպայման լինի յոթ մթերք, որոնք սկսվում են «Ս» տառով։
Այնուհետև իրանցի կին գործարարը ներկայացրեց, թե ինչպիսին է լինում իրանական ամանորյա սեղանը. «Սեղանին դնում ենք, օրինակ, քացախ, խնձոր, ձու, սխտոր, մետաղադրամ, թխվածք, կրոնական գիրք, մեր հայտնի պոետի գիրքը: Այդ գիրքը կարող են բացել և տեսնել, թե այդ տարում ինչ է սպասվում իրենց՝ արդյոք բախտը կբացվի՞, թե՞ ոչ»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
