ՀՀԿ խոսնակ եւ ՀՀ ԱԺ փոխխոսնակ Էդուարդ Շարմազանովի Lragir.am-ին տված հարցազրույցը ոչ այն է` ուրախացրեց ինձ, ոչ այն է` հանգստացրեց, ոչ այն է` տագնապեցրեց: Միակ զգացումը, որ ունեցա, այն էր, որ շատ կարեւոր հարցի շուրջ լրագրողը զրուցել է թեեւ կարեւոր, բայց ոչ կոմպետենտ մարդու հետ: Ես ոչ մի կերպ չկարողացա ինքզինքս համոզել, որ, օրինակ, «մենք ում ուզենք, նրան էլ վարչապետ կնշանակենք» արտահայտությունը, որն արել է Շարմազանովը, հնարավոր է համարել քաղաքական հայտարարություն: Ես դեռ չեմ խոսում քաղաքական այն մոմենտի նրբության մասին, որի տիրույթում են թե՛ վարչապետի ՀՀԿ թեկնածուն, թե՛ ՀՀԿ-ն եւ թե՛ Շարմազանովն ինքը:
Ես մտքով Շարմազանովին մի այսպիսի հարց ուղղեցի` օրինակ, էլ ո՞ւմ կարող եք առաջադրել վարչապետի պաշտոնում: Իրո՞ք կարող եք ուրիշի առաջադրել: Ես արդեն չեմ հավատում, պարոն Շարմազանով:
Իսկապես, ինչո՞ւ պետք է ՀՀԿ-ն ուրիշի` Պողոսին, Պետրոսին կամ Մարտիրոսին առաջադրի, ինչպես Շարմազանովն է ասում, եթե կարող է Սերժ Սարգսյանին առաջադրել: Շարմազանովն ասում է` պետք է նայենք, թե ով է ավելի լավ պետության համար: Եվ պատկերացրեք, որ նույնիսկ այս տեսանկյունից ՀՀԿ-ում մեկ թեկնածու կա, եւ այդ թեկնածուն, հաստատ, Պողոսը, Պետրոսը կամ Մարտիրոսը չէ:
Շարմազանովը միակ ՀՀԿ-ականը չէ, որ այս էլ որերորդ անգամ ուզում է մեզ հուշել, որ վարչապետը լինելու է Սերժ Սարգսյանը, սակայն չի կարողանում: Ստացվում է, որ ՀՀԿ-ն դժվարություններ ունի Սերժ Սարգսյանի անունը տալու հետ կապված: Սա անհասկանալի է, մանավանդ, երբ ողջ երկիրն է խոսում Սերժ Սարգսյանի մասին` որպես միակ թեկնածուի: ՀՀԿ-ականները հսկա ուղտը նստել` կուզեկուզ են ման գալիս: Ո՞րն է իմաստը:
Այն ժամանակ, երբ դեռ թարմ էր Սերժ Սարգսյանի խոստումների տպավորությունը` այս չեմ ուզում դառնալ, այն չեմ ուզում դառնալ, նույնիսկ վարչապետ չեմ ուզում դառնալ, ՀՀԿ-ականների պահվածքը դեռ հասկանալի էր, բայց այսօր, երբ, ինչպես ասում են, ջուրը ջաղացը քշել է, ամեն ինչ միանգամից դառնում է անհասկանալի: ՀՀԿ-ի գաղտնապահությունն ուղղակի սպանում է: Այ մարդ, ասեք` պրծեք, էլ ի՞նչ եք ծամում:
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
