ՀՀ ԱԺ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովն այսօր միաձայն ընդունեց ՀՀ ԱԺ հայտարարությունը`սումգայիթյան ոճրագործության 30-րդ տարելիցի կապակցությամբ:
ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արտաշես Գեղամյան առաջարկում էր «ահաբեկչական խմբավորումներ» արտահայտության փոխարեն հստակեցնել եւ գրել կազմակերպութան անուն: Արմեն Աշոտյանը պատասխանեց, որ դեմ է որեւէ ահաբեկչական խմբավորման անվան հիշատակմանն այս հայտարարության մեջ:
ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Շիրակ Թորոսյանն, ընդհանուր առմամբ, կարծում է, որ տեքստը լուծում է իր առջեւ դրված խնդիրը: Բայց առաջարկում է`երբ խոսում ենք բնօրրանից դուրս մղման շարունակական քաղաքականության մասին, հիշում ԽՍՀՄ տարիներին Նախիջեւանի, հայաթափումը, հիշենք նաեւ Գանձակի մասին. դա պատմական Ուտիքն է, Գարդմանքը, որը պատմականորեն հայաբնակ է եղել: Պատգամավորն առաջարկում էր նաեւ Ադրբեջանի կողմից թվարկվող ոճրագործությունների շարքում ընդհանրական գնահատական էլ տալ`«ցեղասպանություն» կամ գոնե «ցեղասպան քաղաքականություն»:
Արմեն Աշոտյանը համամիտ չէ. «Թուրքիայի մեղքերի թղթապանակը այս դեպքում չխառնենք Ադրբեջանի մեղքերի թղթապանակի հետ: Մենք հիմա քաղաքական գնահատական ենք տալիս, ոչ թե պատմական: Հոգեհուզական տեսանկյունից շատ մեծ է ցանկությունը`նախշել այս հայտարարության մեջ»:
Կիսելով հոգեհուզական ոլորտում գտնվող բոլոր մոտեցումները, Ամեն Աշոտյանն ասում է, որ չի կարող ընդունել դա, թեեւ ասվածը հիմնված `փաստերի վրա: Հիշեց, որ անկախ Հայաստանի առաջին ՀՀՇ-ական իշխանություններն էլ են գնացել այս տրամաբանությամբ: Թե ինչո՞ւ են գնացել այս տրամաբանությամբ եւ ինչո՞ւ երեսուն տարի այդ քաղաքականությունը չի փոխվել`հարցերի մասին Արմեն Աշոտյանը չցանկացավ հրապարակային խոսել: Զրույցը տեղափոխվեց նրա աշխատասենյակ:
Շիրակ Թորոսյանը մնաց իր կարծիքին. «Ինչո՞ւ խուսափել փաստից եւ իրերն իրենց անուններով չկոչել»:
Շիրակ Թորոսյանն առաջարկել էր ոչ միայն դատապարտող , այլ նաեւ կանխարգելող կոչ անել: Համաձայնվեցին:
«Ելք» խմբակցության պատգամավոր Արտակ Զեյնալյանն էլ առաջարկել էր «ծիսական սպանություններ» տերմինը ներառել հայտարարության մեջ:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ