Քաղաքական-հասարակական գործիչ Աշոտ Մանուչարյանն այսօր հիշեց 1988-ին իր ելույթներից մեկը, որում ասել էր՝ Խորհրդային Միության ԿԳԲ-ն մասնակցում է Ղարաբաղյան շարժման հրահրման գործին՝ փորձելով բախումնային վիճակ ստեղծել:
«Սումգայիթի, Կիրովաբադի, Բաքվի ջարդերը առանց անվտանգության համակարգի հնարավոր չէ: Այն ժամանակվա մեր գնահատականն այս էր, որ դա արվում էր գորբաչովյան «պերեստրոյկան» կասեցնելու համար»,- այսօր «Հայելի» ակումբում ասաց Աշոտ Մանուչարյանը:
Ըստ նրա՝ շարժման 1-ին հանրահավաքը անցկացվել է իրենց՝ Սեբաստացի դպրոցում (այն ժամանակվա 183 դպրոցում):
«Շարժման ավագ սերունդը փորձում էր պայմանավորվել ապարատային՝ դիմելով Մոսկվա, Ղարաբաղում ինչ-որ բաներ ձեռնարկել, իսկ երիտասարդներն ավելի համարձակ էին հրապարակային գործողություններում…Ղարաբաղ կոմիտեի անդամներից էին մեր դպրոցի ուսուցիչները՝ Սամսոն Ղազարյանը, Համբարձում Գալստյանը: Մեր դպրոցի ծնողներն էին Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, Ալեքսան Հակոբյանը, Վանո Սիրադեղյանը»,- պատմեց Աշոտ Մանուչարյանը:
Նրա համար շարժման ձեռքբերումներից էին հաղթանակը՝ պատերազմում, փախստականների մեծ հոսքի և աղետի գոտու ողբերգության հաղթահարումը. «Մարդիկ տեսան, որ ի վիճակի են այդ ամենը հաղթահարել: Սխալներից մեկն այն էր, որ «Ղարաբաղ կոմիտեն» որոշում կայացրեց գնալ դեպի կառավարում: Նրա կարծիքով՝ շարժման որակը կորավ դրանով»:
«Մեր պատկերացումը, որ կան հուրի-փերի քեռիներ, որոնք փնտրում են արդարությունը, ճշմարտությունը էս աշխարհում և այլն, իրականության հետ որևէ աղերս չունեն: Էդ քեռիները, որ այստեղ երևում են, նրանք ամենախոշոր դահիճներն են Երկիր մոլորակի»,- հարցին՝ ինչու Բաքվի, Սումգայիթի, Կիրովաբադի ջարդերը միջազգային հարթակներում չեն դառնում Արցախյան հիմնախնդրի բաղկացուցիչ մաս՝ պատասխանեց պարոն Մանուչարյանը:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
