Հայաստանի քաղավիացիայի վարչության պետ Սերգեյ Ավետիսյանը շատ թեթեւ ու բիզնես մտածելակերպով է մեկնաբանում այն, որ «Տարոն-ավիա» ընկերությունը դադարեցրել է չվերթները Գյումրու «Շիրակ» օդանավակայանից։ Առհասարակ, Ավետիսյանը ոլորտի հարցերին մի տեսակ մակերեսային, հենց բիզնեսի տեսանկյունից է մոտենում՝ իրեն վստահված ոլորտը կառավարելով բիզնեսին հատուկ մենեջմենթով։
– Լավ, հիմա ինչո՞ւ չունենք ազգային ավիափոխադրող, եւ արդյոք նպատակ կա՞ ունենալու։
-Ի՞նչ է նշանակում՝ ազգային ավիափոխադրող։ Մենք ունենք երկու հատ ավիաընկերություն, եւ երրորդն էլ, շատ հնարավոր է, գարնանը սկսի չարտերային չվերթներ իրականացնել, որոնք որ շուկայում փորձում են գտնել իրենց տեղը, եւ այն բացերը, որ կան, լրացնում են։ Ինչո՞ւ չէ, նաեւ մեծանում են, պնդանում են։ «Արմենիա» ավիաընկերությունն այս տարի պլանավորում է չվերթներ սկսել դեպի Քյոլն եւ Լիոն, կրկին անգամ ասում եմ՝ երրորդ ավիաընկերությունը, որ շատ հնարավոր է՝ գարնանը սկսի չարտերային չվերթներ իրականացնել, կարող է պնդանալ եւ մեծանալ։ Իսկ ազգային ավիափոխադրողն ավիացիոն շուկայում այն ավիաընկերություններն են, որոնք որ միջազգային չվերթների վրա ունենում են կա՛մ մենաշնորհ, կա՛մ որեւէ արտոնյալ պայմաններ, որոնք որ ինչ-որ չափով թելադրում են, թե ինչպես պետք է շուկան աշխատի։ Օրինակ՝ դա կարող է լինել սակագների հաստատման տեսքով ազգային ավիափոխադրողի կողմից, որ ազգային ավիափոխադրողն է երրորդ երկրի ավիաընկերություններին թելադրում, թե որ սակագնից վերեւ կամ ներքեւ տոմսի գինը չլինի, որպեսզի ինքը կարողանա գոյատեւել։ Բայց արդյունքում այդ ամեն ինչի գինը վճարում է քաղաքացին՝ թանկ տոմս ձեռք բերելով կամ պետությունը բյուջեից սուբսիդավորելով։
– Այդ դեպքում ինչո՞ւ են մեր հարեւան երկրները ու նաեւ բազմաթիվ այլ երկրներ ձգտում ունենալ ազգային ավիափոխադրող, չէ՞ որ դա նաեւ քո երկրի համար անկախություն է ապահովում հատկապես ֆորսմաժորային իրավիճակներում։
-Ես կրկնում եմ՝ մենք ունենք հայկական ավիափոխադրողներ, որոնք որ այս պահին իրականացնում են թռիչքներ Հայաստանից։ Էդ «ազգային» բառի վրա ես էդքան չեմ կենտրոնանում, որովհետեւ դա ընդամենը բառ է։ Վրաստանում կա ավիաընկերություն, որը եւս չվերթներ է իրականացնում։ Մեզ մոտ եւս կա ավիաընկերություն, որը եւս թռիչքներ է իրականացնում։ Ես ֆունդամենտալ տարբերություն էդտեղ չեմ տեսնում։ Դուք էնպես եք խոսում, ոնց որ մենք դա չունենք։ Մենք դա ունենք՝ երկուսը, եւ հնարավոր է՝ երրորդն էլ մուտք գործի շուկա։ Այ, երբ որ ընդհանրապես չունենայինք ոչ մի բան, էդ հարցն ինչ-որ չափով տրամաբանված կլիներ։ Բայց մենք դա ունենք։
Վահե ՄԱԿԱՐՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հրապարակ» օրաթերթի այսօրվա համարում