Հայաստանի լրագրողական հանրությունից հետաքրքրվեցինք, թե այսօրվա մարտահրավերների պայմաններում ի՞նչ անելիքներ ունի Ժուռնալիստների միությունը, ո՞րն է նրա դերը։
Մեդիափորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը կարծում է, որ Ժուռնալիստների միությունն առաջին հերթին՝ պետք է կարողանա լուծել ինքնակարգավորման հարցերը, այսինքն՝ այն հարցերը, որոնք կարելի է լուծել՝ իրավական դաշտ չմտնելով.
«Երկրորդը ժուռնալիստական էթիկայի հետ կապված խնդիրներն են, երրորդը լոբբինգային գործունեությունն է, այսինքն՝ իրավական ինչ-որ փոփոխություններ, որոնք համայնքը կարող է պահանջել։ Մյուսը՝ լրագրողների պաշտպանության և խոսքի ազատության հարցերն են։ Այնպես որ, իրականում Ժուռնալիստների միության գործունեությունը կարող է շատ ծավալվել, էլ չեմ ասում, որ կարող է փորձել ձևավորել նաև արհմիություն, որը կարևոր թեմա է, Հայաստանում գոյություն չունի, և որը կպաշտպանի լրագրողների աշխատանքային իրավունքները»։
«Արմենիա» հեռուստաընկերության «Ժամը» լրատվական դեպարտամենտի ղեկավար Արտակ Ալեքսանյանի կարծիքով՝ Ժուռնալիստների միությունը մի քանի խնդիր ունի իր առջև դրված.
«Առաջինը լրագրողների իրավունքների պաշտպանությունն է ինչպես՝ լրագրողների դեմ ներկայացվող հայցերի ժամանակ, այնպես էլ՝ լրագրողների իրավունքների պաշտպանությունն աշխատավայրերում: Ժուռնալիստների միության առաքելություններից է՝ որոշակի արհմիութենական ֆունկցիա իր վրա վերցնելը, օրինակ՝ պաշտպանել լրագրողների՝ նվազագույն աշխատավարձ, նվազագույն հոնորար ստանալու իրավունքը, զրուցել գործատուների հետ, և այլն: Երկրորդը՝ լրագրողների կարողությունների ամրապնդումը կամ կարողությունների հզորացումն է. կազմակերպել վերապատրաստման դասընթացներ, կոնֆերանսներ, վեր հանել դաշտի խնդիրները, փորձել օգտակար լինել՝ նոր տեխնոլոգիաները խմբագրություններում ինտեգրելու հարցում: Ժուռնալիստների միության երրորդ առաքելությունը նաև խրախուսելն է՝ կազմակերպել տարբեր տեսակի մրցույթներ, սահմանել մրցանակներ, որոշել տարվա լավագույններին»։
Անի Քեշիշյան
Ռազմիկ Մարտիրոսյան
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
