«Որտե ՞ղ է ասվում, որ դատավորի կողմից կաշառք վերցնելն հասարակական ավելի մեծ վտանգ է ներկայացնում, քան նախարարի, վարչապետի, ԶՈւ բարձրաստիճան պաշտոնյաների կողմից կաշառք վերցնելը: Այսպիսի թիրախավորված մոտեցումը զուրկ է օբյեկտիվ հասարակական անհրաժեշտությունից»,-այսօր այսպիսի հարցադրում Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում առաջ քաշեց կաշառք պահանջելու եւ ստանալու մեջ մեղադրվող Շենգավիթի նախին դատավոր Իշխան Բարսեղյանի պաշտպանը:
Ըստ պաշտպանական կողմի՝ դատավորի կողմից կաշառք վերցնելը որպես հանցագործությունը ծանրացնող հանգամանք դիտարկելն արդարացված չէ: Բարսեղյանի պաշտպանները միջնորդեցին կասեցնել դատաքննությունը՝ հայտնելով, որ դիմելու են Սահմանադրական դատարան՝ ՔՕ 311-րդ հոդվածի 4-րդ կետի 3 մասի սահմանադրականության հարցը վիճարկելու:
Մեղադրող դատախազն առարկեց միջնորդությանը` այն անհիմն որակելով:
Դատարանը հեռացավ խորհրդակցական սենյակ` միջնորդության վերաբերյալ որոշում կայացնելու:
Հիշեցնենք, որ Իշխան Բարսեղյանին մեղադրանք է առաջադրվել, որ նա 1999 թվականից զբաղեցնելով Երևան քաղաքի Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավորի պաշտոնը, հանդիսանալով դատական իշխանության մարմնի ղեկավար աշխատող և մշտապես իշխանության ներկայացուցչի գործառույթներ իրականացնող պաշտոնատար անձ՝ Նորիկ Հակոբյանի օգտին իր լիազորությունների շրջանակում գործողություններ կատարելու համար նրանից միջնորդի միջոցով պահանջել և անձամբ ստացել է խոշոր չափերով կաշառք:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
