«Կառավարության ամանորյա հանգստյան օրերը կրճատելու հիմնավորման «ազգային-մշակութային» բաղադրիչը, մեղմ ասած, «փայլում է» իր իռացիոնալ շքեղությամբ»,- կարծում է ազգագրագետ Արսեն Հակոբյանը։ Կառավարության հիմնավորմանհամաձայն՝ նախագծի ընդունման անհրաժեշտությունը պայմանավորված է Հայաստանյան տոնացույցում միայն հայ ժողովրդի ավանդույթներից բխող Ամանոր (Նավասարդ) և Ծննդյան տոներ նախատեսելով։
«Եվ այսպես, կառավարությունը գտնում է, որ հայաստանյան տոնացույցում պետք լինեն «միայն հայ ժողովրդի ավանդույթներից բխող Ամանոր (Նավասարդ) և Ծննդյան տոներ», այսինքն՝ հունվարի 3-5-ը տոնական համարելը հայեցի չէ՞ և չի բխում «ազգային ավանդույթներից», իսկ կառավարությունը ինչպե՞ս է որոշել, որ օրինակ՝ հունվարի 2 -ը կամ առհասարակ հունվարի 1 –ը «հայկական» է…, չէ որ դրանք չեն գալիս «վաղնջական ժամանակներից», ինչպես տեքստում, որ «ազգային» են համարվել այն տոները, որոնք գալիս են «վաղնջական ժամանակներից» ….»,- որոշմանը արձագանքում է ազգագրագետը։
Մանրամասն՝ կարդացեք այստեղ
