Հիմա մեզ տանջում է հարցը՝ ինչ կանի Սերժ Սարգսյանը 2018 թ. ապրիլին: Մեր պարտքն ենք համարում ամեն օր գրել այն մասին, որ Սերժ Սարգսյանը ձգում է ինտրիգը եւ չի ասում, թե ինչ է լինելու: Սպասելով, թե ինչ է ասելու Սերժ Սարգսյանը եւ ինչ է անելու` մենք իրականում թուլացնում ենք այլ տարբերակների հավանականությունը, վարչապետի այլ թեկնածուների հնարավորությունները: Երբ մամուլը եւ հասարակությունը, հին սովորության համաձայն, արհամարհելով քաղաքական գործընթացները, նայում են մեկ մարդու ուղղությամբ եւ ակնդետ հետեւում նրա մատի շարժումներին, մեծապես դժվարանում է խորհրդարանական կառավարում ապահովող սահմանադրության ճիշտ ընկալումը: Այսպես ասեմ` եթե Գերմանիայում մտածեին, որ իրենց սահմանադրությունը հավերժ իշխելու հնարավորություն է տալիս Անգելա Մերկելին, ապա իսկույն կփոխեին այն, իսկ Մերկելին կմեղադրեին գենսեկություն անելու մեջ: Փոխարենը Գերմանիայում ոչ ոք Մերկելի մատի շարժումին չի հետեւում, եւ կարծում են, որ խորհրդարանական ընտրություններում է որոշվում հաղթող քաղաքական ուժը: Կանցլերի խնդիրն արդեն տեխնիկայի հարց է եւ կախված է այն բանից, թե իր կուսակցությունում մեծամասնություն ունի՞ տվյալ գործիչը, թե՞ ոչ:
Կուսակցության որակից էլ է շատ բան կախված: Մեր դեպքում դա վերջին ընտրություններում հաղթած ՀՀԿ-ն է, որ խոստացել է ապագա վարչապետի թեկնածության հարց քննարկել իր ներսում: Թող մեզ ներեն ՀՀԿ-ականները, բայց այսօր դժվար է հավատալ այդ կուսակցության ներսում որեւէ քննարկման, որովհետեւ ամուր նստած է այն պատկերացումը, որ ՀՀԿ-ն նման է հավասար եւ խնամքով խուզված «գազոնի», որտեղ քննարկումներն սկսվում եւ ավարտվում են նախագահի խոսքով: Ուստի կառաջարկեի մինչեւ ապրիլ ՀՀԿ ներքին քննարկումներին զուգահեռ նաեւ ժողովրդական քննարկում, ինչու ոչ՝ նաեւ քվեարկություն անցկացնել ապագա վարչապետի 2 կամ 3 թեկնածուների միջեւ: Կարծում եմ` ՀՀԿ-ականները դրանով մեծապես նպաստած կլինեն ոչ միայն մեր երկրում դեմոկրատիայի ամրապնդմանը, այլեւ հավանական թեկնածուների, մեղմ ասած, տվայտանքներին վերջ տալուն: Իսկ թեկնածուները քիչ չեն. Սերժ Սարգսյանը դեռ չի խոսում, Կարեն Կարապետյանը մելանխոլիկ հարցազրույց է տալիս «Մեդիամաքսին», Վիգեն Սարգսյանը, բանակը մոռացած, ուսանողների հետեւից է ընկել…
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
