Փ. Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջի տնօրեն Աննա Մնացականյանը Aravot.am-ի հետ զրույցում տարակուսանք հայտնեց օդանավակայանի ճանապարհի երկայնքով շարված դիմանկարների վերաբերյալ, որոնք պատկերում են զոհված տղաներին:
«Վերջերս գնում էի Արմավիրի զորամասում ծառայող տղայիս տեսության ու ճանապարհին մեր զոհված տղաների զարհուրելի, վատ որակով արված պորտրետները տեսա: Ավելի լավ է չլինի, քան լինի այդ որակով: Ցավոք, մեզանում պլակատային մշակույթը լրիվ գնացել է կոմերցիոն, գովազդային դաշտ, եւ մենք սոցիալական որեւէ խնդիր պլակատներով չենք լուծում: Պլակատային մշակույթը բարդ է, բայց անհավատալի ազդեցություն է ունենում: Վերջին տարիներին ես չեմ տեսել, որ նման բան կիրառվի, թեեւ Վիվա-Սելլ-ՄՏՍ-ը փորձեց ինչ-որ բան անել: Այդ առումով հաճելի էր AGBU-ի նախաձեռնությունը եւ գրասենյակում ցուցադրված պլակատները»,-նշեց մեր զրուցակիցը:
Նա նաեւ տպավորիչ օրինակ բերեց. «Երկրորդ համաշխարհայինի ժամանակ «Родина Мать зовёт!» հայտնի պլակատը ահասարսուռ էր , մինչեւ երրորդ-չորրորդ հետպատերազմյան սերնդի վրա ազդում է: Իսկ այն, ինչ տեսա Արմավիրի օդանավակայանի ճանապարհին, ահավոր էր: Ոչ թե մետաղի, այլ «ժեշտի» վրա բառի բուն իմաստով` թունավոր կապույտ ֆոնին վատ պորտրետներ են…Դա զոհված տղաների հանդեպ ոչ մի պայծառ հիշողություն բանակում ծառայող երեխեքի աչքերում չի առաջացնելու»:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Լուսանկարը տրամադրել է Աննա Մնացականյանը
