Ի տարբերություն Երեւանի՝ Գյումրին ավելի զգայուն է իր պատմության եւ ժառանգության հանդեպ: Այն իր հմայքով կարող է մրցել մեր հարեւան Վրաստանի մայրաքաղաքի ու եվրոպական շատ քաղաքների հետ՝ անգամ քանդված փողոցներով: Զբոսաշրջիկներն այստեղ հիանալու բավականին բան կգտնեն՝ հին շենքեր, կոլորիտային անկյուններ, այսինքն՝ այն, ինչը վաղուց ջնջված է Երեւանում: Այս պատշգամբն իհարկե հին չէ, բայց գեղեցիկ հուշերի հետ է կապված: Այն առնչվում է Աղասի Այվազյանի սցենարով` Հենրիկ Մալյանի 1967թ. նկարած «Եռանկյունի» ֆիլմի հետ, որը պատմում է լենինականցի հինգ դարբինների ընկերության մասին՝ փոքրիկ տղայի շուրթերով: Ըստ ֆիլմի՝ հենց այս պատշգամբում էր ապրում Սոֆիկ անունով գեղեցիկ աղջիկը, որը երիտասարդի սուլելուն պես դուրս էր թռչում ու զրուցում նրա հետ: Շենքի պատին «Եռանկյունի» ֆիլմից կադրեր պատկերող նկարներ 16են փակցված:
Երանի Երեւանում էլ նման կերպ վերաբերվեին Երեւանի պատմությանը, որը վաղուց թաղված է նորօրյա բետոնի ու էլիտար շենքերի հիմքում:
ԳՈՀԱՐ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
«Առավոտ»
28.11.2017
Հարգելի Գոհար,
դա Ձեր ասած պատշգամբը չէ։
Ձեր նկարագրած պատշգամբը կարող եք գտնել հետևյալ հղումով։ Այն շատ ավելի հրապուրիչ է, քան Ձեր կողմից ներկայացված լուսանկարի պատշգամբը։
https://cfa.am/en/2016/12/05/balconies/
Հարգանքով, Ռաֆայել
Շնորհակալ եմ, հարգելի Ռաֆայել:
Հարգելի Գոհար,
փաստորեն Դուք ճիշտ էիք։
Ես նայեցի ֆիլմը, դա հենց Ձեր ասած պատշգամբն է։
Ներողություն սխալվելուս համար։
Հարգանքով,
Ռաֆայել