Նոյեմբերի 20-ին «Sputnik Արմենիա» կենտրոնում տեղի ունեցավ Քանդակագործության ազգային պարկի տնօրեն, «Գյումրու մշակութային էքսպերիմենտալ կենտրոն» ՀԿ-ի նախագահ Արթուր Գևորգյանի ասուլիսը։ Նա ներկայացրեց առաջիկայում կայանալիք «Վերելք» երիտասարդական միջազգային ծրագիրը, որի շրջանակներում կիրականացվեն «Քանդակագործության Գյումրի» միջազգային երրորդ սիմպոզիումը և «Քաղաքաշինական գծի մեջ գեղարվեստական արժեքների փոփոխությունը» խորագիրը կրող գիտաժողովը։
Քանդակագործը ասուլիսի սկզբում խոսեց ծրագրի նախապատմությունից․«Գյումրու մշակութային էքսպերիմենտալ կենտրոն»-ը 2013 թվ․-ից ի վեր անցկացնում է քանդակագործության միջազգային սիմպոզիումներ, որոնց արդյունքում Գյումրիում արդեն ստեղծվել են քանդակագործության պուրակներ և հետագայում նախատեսվում է քանդակագործության ազգային թանգարանի հիմնական հատվածի շինարարություն իրականացնել։ Ամեն սիմպոզիումի ժամանակ մենք մեր առաջ հստակ խնդիր ենք դնում և փորձում լուծել։ Այս տարին տարբերվում է նրանով, որ ծրագրին ավելացրել ենք գիտաժողով, որի ժամանակ փորձելու ենք պարզել, թե ի՞նչ տեղի ունեցավ ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո կերպարվեստի հետ, ինչպե՞ս երկրները փորձեցին լուծել ճգնաժամը, ինչպե՞ս օգտագործեցին հնարավորությունները, որքանո՞վ զարգացավ մշակույթը»։
Մասնակից երկրների ընտրությունը պատահական չէր արված: Ընտրված էին ԱՊՀ երկրների արվեստագետները, իսկ մտադրությունը մեկն էր․ «Արվեստը և մշակույթը ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո սկսեց զարգանալ մի քիչ տարերայնորեն, որի արդյունքները մենք մինչև այսօր դրական և բացասական կերպով տեսնում ենք մեր իրականության մեջ: Այս իմաստով հիմնարար մի հարց կա՝ ստանալով կերպարվեստի և մշակույթի նույնատեսակ կրթություն, ինչո՞ւ հանկարծ փլուզումից հետո սկսեցինք նայել Եվրոպային կամ այլ մշակույթներ կրող երկրներին, երբ կարող էինք զարգացնել մերը»,-նշեց ՀԿ նախագահը։
Մասնակիցները թվով 23 հոգի են , իսկ հրավիրյալները՝ 50, որոնցից 12-ը ԱՊՀ երկրների ներկայացուցիչներ են, նաև արվեստագետներ Հայաստանից: Արդյունքում ստեղծվելու են 10-15 ինտերիերային քանդակներ։
«Գիտաժողովը համադրելու է այն ազգերի մշակույթների ձեռքբերումները և խնդիրները, որոնք կան մեկ միջավայրից և մենք կրթական հարթակից սերված պետությունների, ազգերի ներկայացուցիչների մոտ։ Եվրոպացու կացութաձևի համեմատ՝ մեր մտածելակերպը և կացութաձևը տարբեր են, երբ մենք շոշափում ենք ազգային մշակույթ հասկացությունը»,-նշեց քանդակագործը՝ պարզաբանելով, թե ինչու է քաղաքաշինական խնդրի տեսանկյունից դիտարկում քանդակներն ու արձանները․ «ՀՀ-ով մեկ հետխորհրդային շրջանում տեղադրվեցին քանդակներ, որոնք այսօր շրջապատված են գովազդային պաստառներով, կառույցներով։ Սա ինքնըստինքյան աղավաղեց քանդակի միջավայրը և դրա հետ կապված արդեն լուրջ հարցադրումներ կան՝ ինչպիսի՞ն է լինելու հետագայում քանդակների տեղադրման կարգը ։ Դրանք իրենց կրթական ազդեցությունն ունեն հասարակության վրա ։ Յուրաքանչյուր արձանի կողքին պիտի լինի հարմար միջավայր, բուսածածկույթ, նստարան։ Արձանները տեղադրելիս քաղաքաշինական խնդիրներ են լուծել երկրները, իսկ մեր մոտ արձանների միջավայրերը կարգավորելու խնդիր կա» ։
Մեր այն հարցին, թե սիմպոզիումը Գյումրիից դուրս ևս կազմակերպելու և մասնակից երկրների հետ այդ ուղղությամբ որևէ համագործակցության պլաններ կա՞ն, նախագահը պատասխանեց, որ իրենք ստեղծում են նախադրյալներ մյուսների համար, իսկ տարածաշրջանային առումով սա լավ հնարավորություն է մասնակիցների համար ծանոթանալու մյուսների հետ և մասնակցելու այլ սիմպոզիումերի:
Կարինե ԿԻՐԱԿՈՍՅԱՆ
