Ճիշտ են դասադուլ անող ուսանողները, երբ ասում են, որ խնդիրը բանակ գնալ-չգնալը չէ։ Խնդիրն այն է, որ իշխանությունները հերթական անգամ ռազմահայրենասիրական կոչերի ծխածածկույթի տակ փորձում են չնկատելու տալ այն իրականությունը, որ տիրում է բանակում ծառայելու ոլորտում: Արտոնյալները չեն ծառայել եւ շարունակում են չծառայել բանակում: Եվ այս իրականությունը չի փոխվելու Վիգեն Սարգսյանի բերած օրենքի ընդունումից հետո: Եվ այս գիտակցումն է, որ մարդկանց շրջանում ընդվզում է առաջացնում:
Ինչքան հեռու կգնա այս շարժումը, դժվար է ասել: Պարզ է, որ հիմա ԱԱԾ, ՊՆ, ոստիկանության աշխատակիցները, բուհական ղեկավարները «բացատրական աշխատանքներ» են տանում ուսանողների հետ, անհանգստացած այն փաստից, որ մի փոքրիկ խումբ ուսանողները վեր են ածվել բավական մեծ մի խմբի:
Թե ինչպիսի արդյունքներ կտա այս աշխատանքը, հիմա դժվար է ասել: Դա կերեւա առաջիկա օրերին: Բայց ակնհայտ է, որ «Զինվորական ծառայության եւ զինծառայողի կարգավիճակի մասին» օրենքի նախագծի երկրորդ ընթերցումից առաջ, նախագծի շուրջ հաստատված մթնոլորտը վերջնականորեն փչացել է եւ սա իր արտահայտությունը կունենա խորհրդարանական սպասվող քննարկումների վրա:
Ի վերջո, ԱԺ-ում առաջին ընթերցման ժամանակ Վիգեն Սարգսյանը վերջինը խոսեց, ու եզրափակիչ ելույթի մեծ մասը նվիրեց «Ելք» խմբակցության դեմ հարձակումներին: «Ելքը» պատասխանելու հնարավորություն կունենա միայն երկրորդ ընթերցման ժամանակ, եւ մեծ է հավանականությունը, որ կօգտվի այդ հնարավորությունից: Մնում է կռահել, թե այդ ժամանակ ԱԺ ցանկապատների տակ քանի՞ ուսանող կլինի կանգնած:
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի այսօրվա համարում
