Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը նամակ է հղել Մեծի տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Առաջինին, որտեղ հավաստում է Ֆրանսիայի բարեկամությունը Հայաստանին ու հայերին, նաև խոսում Լիբանանի մասին՝ ընդգծելով Լիբանանի կարևոր դերը տարածաշրջանում, որպես բազմազգ պետություն, որտեղ իր կարևոր դերն ունի նաև հայությունը: Մակրոնը նշել է, որ Ֆրանսիան իր դաշնակիցների հետ շարունակելու է աշխատել Մերձավոր Արևելքի խաղաղության ապահովման համար՝ պահպանելով ցեղային ու կրոնական տարբերություններն ու ինքնությունը, ինչն այդ տարածաշրջանի յուրահատուկ հատկանիշներից է:
Ֆրանսիայի նախագահի նամակը Մեծի տանն Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Առաջինին ինքնին, իհարկե, հետաքրքիր է, սակայն առավել հետաքրքրանում է այդ հարթության վրա տեղի ունեցող մի քանի այլ իրադարձությունների ֆոնին, դրանց ուղեկցությամբ կամ ուղեկցելով դրանց: Որն է մեկնակետը, թերևս, բավական դժվար է ասել, որովհետև Մերձավոր Արևելքում իրադարձությունները թեժ և ողբերգական ընթացք են ստացել արդեն տարիներ շարունակ, և մեկնակետ փնտրելը, թերևս, բացարձակապես ավելորդ է և իզուր: Ներկայումս պետք է փնտրել ողբերգության վերջակետ, թեև հենց դա է, որ չի ստացվում ոչ մի կերպ, թեև թվում է, որ կողմերը մոտենում են դրան, դրան մոտենում են աշխարհաքաղաքական ազդեցիկ դերակատարներն ու ուժային կենտրոնները, որոնք անմիջականորեն ներգրավված են տարածաշրջանում տեղի ունեցող գործընթացներին:
Արամ Ամատունի
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
