Ամենակոռումպացված ու վատահամբավ միջավայրում վերափոխություններ անելը, մանավանդ՝ երբ խոսքը գնում է պետության անվտանգության, սահմանների պաշտպանության մասին, իշխանության վերահաստատմանն ուղղված բավականին ճկուն, կարճ ու արդյունավետ ճանապարհ է։
Զինապարտության մասին օրենքի վերանայումները, Վիգեն Սարգսյանի ակտիվությունը՝ բանակում արդարություն ու հավասարություն ներմուծելու համատեքստում, թերեւս, ունի բավականին ամրակուռ փաստարկ՝ անվտանգությունը, որպես այդպիսին, սակայն, գնալով կլիշեի ու մաշված հղացքի է վերածվում։ Չմոռանանք՝ ամենուր անվտանգություն, անվտանգություն թմբկահարելով՝ միատարր իշխանությունը միշտ առաջին հերթին նկատի ունի ինքն իրեն, քանզի անվտանգության հարցում կոնսոլիդացիայի հավանականությունն անգամ արմատականների հետ խիստ գերաճում է:
Արամ ՊԱՉՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
