Փաստորեն, ըստ այս խմբակցության ու նրա ղեկավար Փոստանջյանի, չի կարելի ասենք Արտավազդ Փելեշյանին Երևանի պատվավոր քաղաքացու կոչում տալ միայն այն բանի համար, որ Փելեշյանը վերջին տարիներին չի ստեղծագործել, կամ ասենք Ռազմիկ Դավոյանը լռել է և այլն։ Թերևս «Երկիր Ծիրանին» իր ընդդիմամոլության մեջ լիովին կորցրել է ադեկվատության զգացողությունը, եթե այդպիսին ունեցել է ընդհանրապես։ Չէ, իհարկե բան չենք ասում, կարելի է ընդդիմանալ ցանկացած առաջարկի ու ծրագրի, սակայն չէ որ ընդդիմանալը նույնպես պետք է լինի բանականության սահմաններում։
Ինչ խոսք, բոլորս էլ գիտենք «Երկիր ծիրանիի» հիմնադիր ղեկավար Զարուհի Փոստանջյանին, գիտենք նրա գործունեության բոլոր իռացիոնալ ու անհասկանալի, մեղմ ասած, կողմերը։ Բայց մյուս կողմից հարց է ծագում. արդյոք այդ իռացիոնալիզմն ու անադեկվատությունը սահման չպե՞տք է ունենա։ Սա իհարկե չի նշանակում, թե կարելի է ավագանում նիստի ընթացքում թույլ տալ այնպիսի բառապաշար ու դարձվածքներ, որոնց ականատես եղանք, սակայն սա քննարկման բոլորովին այլ թեմա է։
Արշակ ԳԱԼՍՏՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Փաստ» թերթի այսօրվա համարում
