Արաբկիր համայնքի Ավետիս Ահարոնյանի փողոցի «Բիլայն» գրասենյակում պահպանություն իրականացնող ոստիկանը դուրս գալով շենքից, մոտենալով՝ դիմեց լրագրողիս, ասելով՝ «չի կարելի լուսանկարել»: Իսկ ես լուսանկարում էի շենքի պատը:
Երեւանը պատրաստվում է նշել իր տոնը: Իսկ քաղաքի բացառիկ եւ տարածաշրջանում էլ միակ մոնումենտալ խճանկարն այս պատին հայտնվել է խորհրդանշական 1977թ.-ին: Հնաբնակ արաբկիրցիներից մեկը նույնիսկ հիշեց խճանկարի էսքիզի հեղինակին՝ նկարիչ Հրայր Կարապետյանին:
Խճանկարն ամբողջությամբ նկարել ինձ չհաջողվեց. նախ խանգարում էին դիմացի անխնամ ծառերը, ապա «Կյանքն է ուրախ, երբ միասին ենք» պաստառը, որի ետեւում արգելափակվել է խճանկարի լավագույն կեսը:
Էսքիզի հեղինակը մահացել է 2013թ-ին:
Նկարչի որդին՝ Արմեն Կարապետյանը, որը բնակվում է Լոնդոնում եւ նույնպես նկարիչ է (նրան գիտեն Armen K Kay-ով), «Առավոտից» տեղեկանալով խճանկարի վատթար վիճակի մասին, ասաց, որ երբ հայրիկի հուղարկավորման հետ կապված չորս տարի առաջ եղել է Հայաստանում, նա այցելել է «Բիլայնի» ներկայիս գրասենյակը, տեսել, թե ինչ վիճակում է արվեստի գործը: Ի դեպ, նա ինքն էլ աշխատել է հոր կողքին՝ խճանկարի պատրաստման ժամանակ:
Արմեն Կարապետյանն ասաց, որ խճանկարը կյանքի է կոչվել հոր, նկարիչներ Կարապետ Եղիազարյանի, Վաղինակ Մանդակունու եւ Խաչատուր Գյուլամիրյանի շնորհիվ:
Նման խճանկար պատ կա նաեւ ՌԴ Ռյազան քաղաքում, երկու անգամ մեծ է հայաստանյանից եւ դարձյալ հեղինակը Հրայր Կարապետյանն է:
Արմեն Կարապետյանը դիմել է գրասենյակի պատասխանատուներից մեկին, խնդրել, որպեսզի հանվի թե պաստառը, եւ թե մաքրվի շենքի ողջ տարածքը:
«Դժբախտաբար, երկար չմնացի Հայաստանում, իսկ շենքի նոր տերերն էլ ոչինչ չեն ձեռնարկել»,-ասում է զրուցակիցս:
Հրայր Կարապետանի երեսունից ավելի գրաֆիկական աշխատանքներ կան ազգային պատկերասրահում: Պատկերասրահի նախկին տնօրեն, ՀՀ ժողովրդական նկարիչ Փարավոն Միրզոյանը նկարչին նվիրված ֆիլմում ասում է, որ գրաֆիկական աշխատանքների ցուցադրման ժամանակ անհնար է Վարպետի ստեղծագործությունները չներկայացնելը: Նկարիչը ձեւավորել է մանկական մի շարք գրքեր, նրա անունը կապված է նաեւ տասնյակ ֆիլմերի՝ «Գոհար Գասպարյան», «Նվագախմբի տղաներ», «Բարեւ ես եմ»… հետ:
Երեւանի տոնին ընդառաջ կարելի է հուշատախտակ կպցնել պատին՝ խճանկարը հեղինակած նկարիչների անուններով, մաքրել տարածքը, իսկ «Բիլայնի» հարգարժան պատասխանատուներին հորդորել ցուցապաստառը հանել, որպեսզի երեւա նրա տակ տարիներով «արխիվավորված» ստեղծագործությունը:
ՀՍՍՀ Կապի Գիտահետազոտական ինստիտուտ է եղել
ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆ
«Առավոտ»
05.10.2017
Երեւանում ոստիկաններ ինձ արգիլել են լուսանկարել՝
. դատարանը (դրսից, մուտքը միայն, եւ գործի ժամերից ետք, ամայի վիճակում),
. մեթրոյին մէջ ընտանիքս, շարժուն աստիճաններին վրայ
. շուկայ մը
անկէ ետք, հրաժարեցայ ջանալ քաղաքը լուսանկարելէ
(հետաքրքիր է որ պատերազմական տարածքաշրջանում, Ստեփանակերտ, երբեք այդպիսի բան չի եղել, ամէն մարդ ազատօրէն լուսանկարում է ամէն բան…)