Երգիչ-երգահան Արթուր Իսպիրյանը «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում խոսել է մեր երկրի սոցիալ-տնտեսական ծանր վիճակի, Երեւանի արտաքին տեսքի, հեռուստատեսությունը աղբով ողողելու եւ այլ հարցերի շուրջ։
– Շատ ակտիվ ներգրավված եք քաղաքացիական նախաձեռնություններում։ Արտիստի նման կեցվածքն ինչպե՞ս է անդրադառնում ժողովրդի ընդհանուր տրամադրության վրա։
– Շատ անգամներ ակտիվ եմ եղել Երեւանի հետ կապված հարցերում, մասնավորապես քաղաքաշինության մասով։ Ծնվել եմ Երեւանում, եւ քաղաքաշինության էվոլուցիան իմ աչքի առաջ է կատարվել։ Տեսնում եմ, թե կանաչ Երեւանը ուր է գնում, ուր է գնալու։ Շատ են մտահոգում ոչ միայն Փոքր կենտրոնում, այլեւ Երեւանի տարբեր շրջաններում, որտեղ տիրում է փնթիությունը, ոչ պետական մտածելակերպի դրսեւորումները։ Այդ խնդիրները տարեցտարի չլուծվելով՝ կուտակվում են՝ դառնալով լուրջ, անլուծելի խնդիրներ։
Երբեւէ չի եղել դեպք, որ կառուցվի մի անշնորհք կառույց, որը հետագայում հաջորդ քաղաքապետի կամ նախագահի օրոք քանդվի։ Դրա համար էլ Երեւանը դարձել է անշուք, փոքր կենտրոն ունեցող քաղաք։ Այն այգիները, որոնք քաղաքապետարանի հսկողության տակ են, ահավոր վիճակում են գտնվում։ Սկսած «Հաղթանակի» այգուց, սարսափելի վիճակ է տիրում այնտեղ, որովհետեւ չկան աշխատողներ, կարող է՝ շատ գրանցվածներ կան, բայց փաստացի մի քանի աշխատող է։ Հզոր՝ 32 հա տարածքը վերականգնելու համար պրոֆեսիոնալների խումբ է պետք։ Ամեն ինչ արվում է, որպեսզի կառուցվեն սրճարաններ, հյուրանոցներ։
«Օղակաձեւ» այգու մասին ընդհանրապես չեմ խոսում, ով ինչ ուզում, անում է այնտեղ։ Նույն ահավոր իրավիճակն է տիրում նաեւ Հրազդանի կիրճում։ Չգիտեմ՝ քաղաքապետարանի ավագանու անդամներն ինչո՞վ են զբաղվում, բայց ինձ թվում է՝ ոչ թե նստած իրենց սենյակներում կամ ժողովներում պետք է որոշեն Երեւանի ապագան, այլ պետք է ոտքով ման գան եւ ամեն բողոքի արձագանքեն։ Ես այսօր կարդում եմ, որ Հայաստանը համար առաջինն է աշխարհում քաղցկեղ հիվանդություն ունեցողների թվով։ Մեր ժողովուրդն առողջ չէ, լավ օդ, լավ ջուր չի խմում։ Պետությունը պետք է մտածի ժողովրդի առողջության, մշակույթի, հեռուստալիքների մասին, որ եթեր չտան ամեն աղբ։
– Վերջերս քանդեցին Երեւանի հնագույն տոնավաճառներից մեկը՝ Ֆիրդուսը, առեւտրականներին թողնելով խոստումների հույսին։ Տեղյա՞կ եք։
– Ֆիրդուսում մի քանի անգամ եմ եղել, որտեղ ինչ-որ տեղերից բաներ են բերում, դնում, վաճառում, նունն էլ ասել եմ Երեւանի ամենամեծ շինանյութի շուկայի մասին։ Մտնում ես, սիրտդ խառնում է այդ անկազմակերպ վիճակից։ Այնտեղ ահավոր վիճակ էր, ճանապարհները վատ, փոքրիկ, տգեղ խանութներով, փնթի, ժանգոտած երկաթներով։ Եթե մի բան քանդում են, պետք է նախօրոք մարդկանց զգուշացնել եւ ասել՝ տեղն ինչ են առաջարկում։ Մարդիկ կան, որ վարկ են վերցրել, մինչեւ առեւտուր չանի, ո՞վ է փակելու այդ վարկի տոկոսները։ Պետք է մարդկանց կենցաղի մասին մտածեն, նոր քանդեն։
Զրուցեց Լիդա ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆԸ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
