Ի՞նչ է տալիս վրայի նկարը դրամին։ Դիցուք՝ Վիլյամ Սարոյանից մեկ տող չկարդացած օլիգարխին ի՞նչ է ներշնչելու մեծ գրողի նկարով թղթադրամը։ Այվազովսկու գործերից ո՞րն է դիտել մեր հայրենակիցների մի հսկա հատվածը, որը, վստահ ենք, պետք է նայի մեծ ծովանկարչի բակենբարդներին ու ասի՝ էս ով ա, արա։ Հեռուստացույցով մի հաղորդում կար՝ «Ո՞վ է, ի՞նչ է»։ Ղազարոս Աղայանին ոչ ոք չճանաչեց, փոխարենը բոլոր հարցվածները ճիշտ գուշակեցին Լիոնել Մեսսիին: Եթե ինձ նախապես չասեին կամ թղթադրամի վրա չգրեին, որ 50 հազարանոցի վրա Գրիգոր Լուսավորիչն է, գուցե ես էլ չճանաչեի: Նրան ո՞վ է տեսել։ Շատ-շատ Խոր վիրապի ֆոնին մի կանթեղ էլ նկարեն, որ հասկանալի դառնա այդ կերպարի ով լինելը։
Ես մեր մեծերի հետ խնդիր չունեմ, բայց երբ հարցն այնպես են դնում, որ հենց նրանց է պետք պատկերել դրամի վրա, իմ մեջ բնական հարց է առաջանում՝ իսկ ո՞ւր է Գոհար Գասպարյանը։ Կարելի էր, չէ՞, մեկ հատիկ աշխարհահռչակ կնոջ պատկերով դրամ էլ ունենալ։ Ընթերցողը մի տեղ անհանգստություն էր հայտնել՝ իսկ մենք, ինչ է, հռչակավոր բժիշկ չունե՞նք։ Հավելեմ՝ մենք քաղաքական, ռազմական գործիչ չունե՞նք, որ այսպես կպել-մնացել ենք արվեստագետներին:
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
