Լենինականի նախկին միլպետ, ՀԽՍՀ ներքին գործերի վերջին նախարար Լեւոն Գալստյանը՝ Լյովա պետը (նա այժմ «Ազգային Միաբանություն» կուսակցության փոխնախագահն է) Aravot.am-ի հետ զրույցում, անդրադառնալով Գյումրու Վարդանանց հրապարակում ոստիկանության Շիրակի մարզային վարչության օպեր լիազոր, լեյտենանտ Գոռ Սարոյանի կողմից ֆայտոնչի Գրիշի թոռին՝ 64-ամյա դարբին Սամվել Մուրադյանին ծեծելու դեպքին, ասաց․ «Ես շատ մանրամասներ չգիտեմ ֆայտոնչի Գրիշի թոռին ծեծի ենթարկելու դեպքից, պատմելուց եմ իմացել ու չեմ հասկանում՝ էդ ոստիկանը էս եղանակին, էս շոգին ո՞նց է խմում, գոնե հով լինի, մի քիչ ցուրտ լինի (ծիծաղում է.- Ն. Ա.), կամ եթե խմում է, անուշ լինի, քաղաքացուն ինչի՞ են ծեծում կամ ինչո՞ւ են ստիպում, թե սուտ ցուցմունք տուր, ընկել է, չգիտեմ ձեռքն է կոտրել, ոտքն է կոտրել․․․ Ես լավ գիտեմ թե՛ ֆայտոնչի Գրիշին, թե՛ նրա թոռներին, տան հասցեն էլ գիտեմ․ 14 փողոցի վրա է։ Հիմա չգիտեմ՝ ինչպե՞ս է փոխվել այդ փողոցը, որովհետև ՀՀՇ իշխանություններն իրենց գործունեությունը սկսեցին փողոցների անվանափոխությամբ՝ մտածելով, թե դրանով փոխում են նաև մարդկանց ապրելակերպը․․․
Ֆայտոնչի Գրիշն իր կառքով զարդարեց «Մեր մանկության տանգոն» կինոֆիլմը, ինչքան նորապսակներ են այդ կառքով մտել կյանք, բա կարելի՞ է նման մարդկանց ծեծել․․․
Գիտեք՝ ինչ եմ մտածում․ համայնքները, որ միավորում են, համայնքների պես պետք է ինչ-որ մի բան էլ անեն ոստիկանության հետ։ Ես ժամանակին գտել եմ ու էլի գտնում եմ, որ էդ մարզային վարչություններն ավելորդ օղակներ են ոստիկանությունում, դրանց հաշվին պետք է ուժեղացնել բաժինները քաղաներում, շրջաններում, որպեսզի ավելի ճիշտ կազմակերպվի պայքարը։ Չգիտեմ ինչո՞վ են զբաղվում մարզային վարչության աշխատակիցները, նրանք վերահսկող օրգա՞ն են, պայքարո՞ղ օրգան են, թե ՞ դիտող օրգան են, չեմ կարող ասել․․․Ես մտածում եմ, որ նրանք իրենց գործունեությամբ զրկում են բաժիններին, բաժանմունքներին ինքնուրույնությունից, հանցագործությունների բացահայտման ստեղծագործ մտքից»։
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Լուսանկարը՝ Hetq.am-ի
