Առցանց «Առավոտի» «Դեմ առ դեմ» հաղորդաշարի հյուրերն են ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության քարտուղար Գագիկ Մելիքյանը եւ «Ելք» խմբակցության քարտուղար Գեւորգ Գորգիսյանը: Թեման կառավարության 2017-2022 թվականների Հայաստանի կայուն զարգացումը երաշխավորող գործունեության ծրագիրն է:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ.– Պարոն Գորգիսյան, «Ելք»-ը կողմ քվեարկեց Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողով ստեղծելու ՀՀԿ-ի նախաձեռնությանը, իսկ այս ծրագրում Մարդու իրավունքների պաշտպանության, արդարադատության եւ կոռուպցիայի դեմ պայքարի ծավալուն բաժին կա: Ինչո՞ւ դեմ քվեարկեցիք կառավարության ծրագրին:
Գեւորգ Գորգիսյան.– Այո, բայց կառավարության ծրագիրը չի սահմանափակվում այդքանով: Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողով ստեղծելուն «կողմ» քվեարկեցինք, քանի որ տվյալ համակարգը սահմանում էր հստակ մոդել` ինչպե՞ս պայքարել կոռուպցիայի դեմ: Այն իդեալական չէ, բայց ինչ-որ քայլ է առաջ: Դրա կյանքի կոչելը, ամեն մեկիս գործառույթն է:
Ն. Գ. – Ենթադրվում է, որ եթե վստահում եք կառավարության այդ նախաձեռնությանը, պետք է նաեւ հնարավորություն տաք, որպեսզի դա իրագործվի:
Գ. Գ.- Բանն էլ հենց նա է, որ այդ կառույցն անկախ է լինելու ՀՀԿ-ից:
Ն. Գ.- Դուք վստա՞հ եք:
Գ. Գ. – Առնվազն, սահմանված մոդելով պետք է եւ պարտավոր է անկախ լինել: Ինչ վերաբերում է կառավարության ծրագրին` այն միգուցե իրատեսական է իրենց տեսանկյունից, բայց բավարար չէ: Մենք ուզում ենք Հայաստանը տեսնել արագ տեմպերով զարգացող երկիր: Համաշխարհային անցուդարձում ամեն ինչ գերարագ զարգանում է, հենց մեր տարածաշրջանում քաղաքական լուրջ գործընթացներ են տեղի ունենում: Մենք ուղղակի իրավունք չունենք տեղում դոփելու:
Ն. Գ.– Վարչապետն ասաց, որ խելացի Հայաստան ենք կառուցելու:
Գ. Գ.- Շատ լավ, բայց ծրագրում խելացի Հայաստանի ոչ մի նշույլ չկա: Խելացի Հայաստան կառուցելու համար մեզ պետք է էներգետիկ անկախություն, այլընտրանքային էներգիայի ապահովում` ի դեմս Իրանի գազի:
Ն. Գ.– ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանն էլ առաջարկ հնչեցրեց:
Գ. Գ.- Այո, մանավանդ, երբ ունենք հստակ առաջարկ լուրջ գումարների ներդրման մասին, եւ այդ ամենն անտեսվում է, դա չի բխում Հայաստանի շահերից: Ունենք ատոմակայանի խնդիր: Մինչեւ հիմա այս բաները թեպետ չեն արվել, բայց առնվազն եղել են կառավարության ծրագրում: Խոսվում է տուրիզմի զարգացումից, դրա համար մեզ պետք են ճանապարհներ, երկաթուղի եւ այլն: Այն ճանապարհները, որոնցով հիմա ֆուրերով ապրանքներ են տանում ու բերում, համարյա անանցանելի են, հատկապես ձմռան ամիսներին: Դրանք նաեւ ռազմավարական նշանակության ճանապարհներ են: Այս պարագայում չի կարող այդ ամենը կյանքի կոչվել: Պետք է ճիշտ տեղից սկսել:
Ն. Գ.- Պարոն Մելիքյան, ինչո՞ւ այդ ռազմավարական նշանակության ծրագրերը չկան կառավարության ծրագրում:
Գագիկ Մելիքյան– Իրոք, բարձրացված խնդիրներն ուշադրության արժանի են, բայց ասել, որ աշխարհը զարգանում է, եւ մենք հետ ենք մնում, ես համամիտ չեմ: Աշխարհում տեխնոլոգիական առաջընթաց կա, որից բոլորը հետ են մնում: Աշխարհը մի բանով է միայն զարգանում` լարվածությունը մեծանում է: Աշխարհի բաժանման նպատակներն են զարգանում, եւ մենք գտնվում ենք հենց այն տարածաշրջանում, որտեղ գերտերություններից շատերը ցանկանում են մասնաբաժիններ ունենալ:
Համաձայն եմ, ենթակառուցվածքների խնդիր ունենք, եւ սպասարկողները պետք է պատասխանատվության ենթարկվեն: Բայց ասել, որ մեր ծրագրում չկա Իրան-Հայաստան շինարարության ծրագիրը, որ նախորդում եղել է… այդ մասին խոսակցությունները վերջին տասը տարվա ընթացքում կան, ու անկախ նրանից` ծրագրում դա կա, թե ոչ, եթե չկա հնարավորություն, դա հնարավոր չէ իրականացնել, եւ հակառակը: Ինչ մնում է ատոմակայանին` բավական լուրջ աշխատանք եւ բանակցություններ կան թե՛ ռուսական, թե՛ ամերիկյան, թե՛ ֆրանսիական կողմերի հետ: Դա մեզ համար ռազմավարական գերնպատակներից մեկն է: Ատոմակայանը մեր նաեւ ռազմական անվտանգության ապահովման կարեւորագույն գործոններից մեկն է: Այդ մասին գրելով չէ, որ պետք է անենք:
Ն. Գ.- Քննադատվեց նաեւ, որ կառավարության ծրագրում մեկ նախադասությամբ են նշվում պաշտպանության, անվտանգության հարցերը:
Գ. Մ.– Ամեն ինչ չէ, որ պետք է նշվի: Համոզված եմ, որ իմ գործընկերն էլ այդ հարցում համաձայն կլինի ինձ հետ: Բայց պարտադիր է ամեն ինչ կատարել եւ սրբորեն կատարել: Եվ նույնիսկ այդ ուղղությամբ կատարածը պարտադիր չէ, որ ներկայացվի:
Գ. Գ. – Մենք ուշի ուշով կհետեւենք: Մոտեցումների սկզբունքային տարբերություններն այս են` մենք պատկերացնում ենք, որ Հայաստանը առաջատարների մեջ պետք է լինի, որովհետեւ ունենք այդ հնարավորությունները, դուք պատկերացնում եք, որ Հայաստանը պետք է փորձի հասնել առաջընթացի հետեւից եւ երբեք չհասնի:
Գ. Մ.– Եթե ուշադիր ընթերցել եք ծրագիրը, այնտեղ խոսվում է ձեր մտքերի մասին` «…առաջանցիկ տեմպեր աշխարհի գերհզոր կամ առաջատար երկրների նկատմամբ, ոչ պակաս 5 տոկոսից»:
Գ. Գ.– Այդտեղ խոսվում է նաեւ տնտեսական հավասար պայմանների մասին, ինչը մենք չունենք, եւ գիտենք, թե ինչու չունենք:
Գ. Մ.- Դա ոչ մի երկիր էլ չունի: Մեր երկրում ավելի մեծ են կոռուպցիոն ռիսկերը, բայց վերջին տարիներին այդ ուղղությամբ առաջընթաց ունենք:
Գ. Գ.- Բանանի ներկրման դեպքում… օֆշորային սկանդալ ստեղծվեց, պաշտոնյան հեռացվեց, հիմա ձեր ցուցակով եկավ խորհրդարան: Սա կոչվում է կոռուպցիայի դեմ պայքա՞ր: Սա կոչվում է հովանավորչություն:
Գ. Մ.– Ինքը ռեյտինգային ընտրակարգով մասնակցեց ընտրական գործընթացին, եւ ժողովուրդը նրան վստահեց: Նա այն պատգամավորներից է, որ քիչ ձայներ չի հավաքել, քիչ համախոհներ չի ունեցել:
Գ. Գ.- Նաեւ` քիչ ռեսուրսներ չի ծախսել:
Ն. Գ.- Երեկ ընդդիմադիր պատգամավորները հայտարարեցին, որ այս ծրագիրը Կարեն Կարապետյանի եւ իր կառավարության հրաժեշտի մեկնարկն է: Սրան ի պատասխան՝ Կարեն Կարապետյանն ասաց միայն, որ ինքը պատրաստ է 2018-ին լինել վարչապետ, իսկ ԱԺ փոխնախագահ Էդուարդ Շարմազանովն ասաց, որ ով էլ լինի վարչապետ` գործ ենք ունենալու ՀՀԿ-ի հետ՝ Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ: Ներիշխանական այս ինտրիգները ե՞րբ են ավարտվելու, ե՞րբ է հստակություն լինելու:
Գ. Մ.- Իսկ ո՞ր մասը ձեզ դուր չի եկել: Կամ՝ այդտեղ ի՞նչ ինտրիգ կա: Ես կարծում եմ՝ ներիշխանական ինտրիգ բացարձակապես չկա: Կան լրագրողական եւ ընդդիմադիր դաշտի ընդամենը երեւակայություններ: Այն էլ վառ երեւակայություններ որոշ մեր ընդդիմադիր քաղաքական գործիչների մոտ: Այսօր ժողովուրդը վստահել է ՀՀԿ-ին եւ ՀՅԴ-ին, քանի որ ՀՅԴ-ն կոալիցիա է ձեւավորել ՀՀԿ-ի հետ: Երկու քաղաքական ուժերը, որպես խորհրդարանում մեծամասնություն, ձեւավորել են իշխանություն եւ կառավարություն: Ես այլ տարբերակ չեմ տեսնում: Այստեղ է, որ մեր ընդդիմադիր քաղաքական ուժը ելք չունի: Եթե ինքն ուզում է ելք ունենալ, ինքը պետք է լինի մեծամասնություն, ինքը պետք է թելադրի օրակարգը: Սա քաղաքական կարգ է: Այս պարագայում, իհարկե, պատասխանատուն ՀՀԿ-ն է եւ ՀՅԴ-ն, անկախ նրանից` ո՞վ կլինի վարչապետ:
Ն. Գ.- Ինչո՞ւ վարչապետի անձը ձեզ հանգիստ չի տալիս, միեւնույն է, ծրագրի պատասխանատուները հայտնի են:
Գ. Գ.– Խորհրդարանական մոդելում փոխզսպումների մեխանիզմն է գործելու, եւ անկախ նրանից, որ նույն կուսակցությունը նշանակել է մարդկանց` նրանք պետք է ունենան գործելու ազատություն եւ կաշկանդված չլինեն կուսակցական պատկանելությամբ կամ կուսակցապետի որոշումներով:
Գ. Մ.- Ես համաձայն չեմ, որ կուսակցական պատկանելությունը կաշկանդում է, մանավանդ՝ դա օրենքով չի սահմանափակվում: Ամեն ինչ որոշում է քաղաքական իշխանությունը, քաղաքական մեծամասնությունը:
Գ. Գ.- Ամբողջ քարոզարշավը կառուցվել է Կարեն Կարապետյանի անձի շուրջ, նա եղել է ՀՀԿ-ին հիմնական ձայն բերող անձը: Դուրս է գալիս` ՀՀԿ-ն խաբել է իր ընտրողներին:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Զրույցն ամբողջությամբ` դիտեք:
