Ինչպես հայտնի է, 2015 թվականի հունիսի 26-ին Երևանում ստորագրվեց «ՀՀ կառավարությանը պետական արտահանման վարկ տրամադրելու մասին» հայ-ռուսական համաձայնագիրը, որով Հայաստանը պետք է Ռուսաստանից 200 միլիոն ԱՄՆ դոլարի զենք ու ռազմական նշանակության գույք գներ՝ դրա դիմաց վճարելով 10 տարվա ընթացքում:
Հայաստանին «ապառիկով» զենքի վաճառքի համաձայնագիրն ուժի մեջ մտավ միայն 2016 թվականի փետրվարին: Դրա սահմաններում գնված զենքը պետք է մատակարարվեր 2016 և 2017 թվականների ընթացքում:
Ու թեև, ինչպես նախկինում հայտնել էինք, նշված պայմանագրով մատակարարվելիք զինատեսակների մեծ մասը բավականին հին էր (80-ականների, 70-ականների և անգամ՝ 60-ականների տեխնոլոգիաներ), սակայն դրանով նախատեսված էր նաև համեմատաբար ժամանակակից (10-ից 20 տարվա) որոշ զինատեսակների մատակարարումը: Օրինակ, ТОС-1А «Солнцепек» ծանր հրանետները և «Смерч» համազարկային կրակի համակարգեը:
«Իրազեկ քաղաքացիների միավորումը» ՀՀ կառավարությունից փորձեց պարզել, թե Հայաստանի Զինված ուժերն այդ պայմանագրով նախատեսված 200 միլիոն դոլարի զենքի ու ռազմական նշանակության այլ ապրանքների քանի՞տոկոսն են ստացել: Ի պատասխան մեր հարցմանը պարզվեց, որ 2017 թվականի հունիսի 1-ի դրությամբ հայկական կողմի այդ պայմանագրով վարկային պարտավորությունների չափը կազմում է 35,6 միլիոն ԱՄՆ դոլար:
Այլ կերպ ասած, համաձայն պայմանագրի 2-րդ հոդվածի 2-րդ մասի նշանակում է, որ պայմանագիրը ստորագրելուց գրեթե երկու տարի անց հայկական կողմը ստացել է 200 միլիոն դոլարից ընդամենը մոտ 35 միլիոնի զենք ու ռազմական նշանակության այլ ապրանք:
Հայաստանին զենքի մատակարարման այս աստիճան դանդաղությունը անհասկանալի է, եթե հաշվի առնենք, թե Ռուսաստանն ինչպիսի արագությամբ է զենքերը մատակարարում Ադրբեջանին, Իրաքին, Սիրիային և ռազմական կոնֆլիկտներ ունեցող այլ երկրներին: Համենայնդեպս, համաձայն պայմանագրի՝ զենքի մնացած մասը (165 միլիոն դոլարի) մատակարարելու համար մնացել է ընդամենը 7 ամիս:
Հ.Գ. նշենք, «Իսկանդեր» տակտիկական հրթիռները Ռուսաստանից ձեռք են բերվել այս պայմանագրից դուրս: Դրանց մասին ավելի մանրամասն կարող է կարդալ այստեղ:
«Իրազեկ քաղաքացիների միավորում»
