Միջազգային ճգնաժամային խմբի փորձագետները շուրջ 40 էջանոց զեկույց են հրապարակել, որում նշված է. «2016 թվականի ապրիլին ծագած բռնություններից մեկ տարի անց կարելի է արձանագրել՝ 1994թ. հրադադարի կնքումից ի վեր Հայաստանն ու Ադրբեջանը դեռ երբեք այսքան մոտ չեն եղել պատերազմի վերսկսմանը։ 2016թ. ապրիլից հետո Ադրբեջանը շարունակել է մեծացնել իր ռազմական բյուջեն եւ քայլեր է ձեռնարկել պրոֆեսիոնալ բանակի ստեղծման ուղղությամբ»։
«Կա՞ իրոք պատերազմի այդպիսի լուրջ սպառնալիք, ինչպես ներկայացվում է ՄՃԽ-ի զեկույցում»,- հետաքրքրվեցինք Հովհաննես Իգիթյանից։
«Եթե մենք նայենք այդ չափորոշիչներին, որոնցով կազմվում են նման զեկույցներ, ապա կարելի է մտածել, որ կարող է բխել պատերազմի վերսկսման հավանականության մասին նման եզրակացություն։ Անընդհատ խոսվում է ռազմական օպերացիաների, դիվերսիոն խմբերի, կրակոցների, հրթիռների օգտագործման, մեծ տրամաչափի զենքերի մասին։ Եվ չի բացառվում, որ մեկ կողմը կարող է օգտագործել, մյուսն էլ անպատասխան չի թողնի, եւ այդ դեպքում կլինի պատերազմ։
Բայց, անկախ այն բանից, թե մենք ինչ ենք մտածում պատերազմի մասին, պետք է հասկանանք, թե ինչու է միջազգային այդ կազմակերպությունը եկել այդ եզրակացության։ Եվ մենք պետք է մտածենք, թե ինչպես պետք է օգտագործենք այդ ամենը։ Ադրբեջանը հասավ իր նպատակին ամեն տեղ, այդ թվում՝ նաեւ այստեղ։ Ադրբեջանը ցույց տվեց, որ կոնֆլիկտը քնած չէ, եւ այն ամեն օր արյուն է թափում։ Ընդ որում՝ նա ամեն օր կրակում է տարբեր տեղերում եւ տարբեր զենքերից։ Հիմա հայկական կողմը պետք է միջազգային հանրությանը ցույց տա, որ պատերազմի վտանգը գալիս է Ադրբեջանի գործողություններից եւ նրա ոչ բարի կամքից»,- արձագանքեց Հովհաննես Իգիթյանը:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում