Լավ է, որ իշխանությունները գոնե խոսում են կոռուպցիայի դեմ պայքարի քաղաքական կամքի մասին։ Խնդիրն այն է, սակայն, որ այդ կամքի առկայությունը երեք տարի առաջ շեշտվում էր նաեւ հակակոռուպցիոն խորհրդի ստեղծման փուլում, երբ այդ խորհրդի ձեւավորումից մեծ փի առ էր արվում, ասվում էր, որ սա աննախադեպ մի մարմին է լինելու եւ լրջորեն փոխելու է իրավիճակը։
Երեկ, սակայն, թե՛ Արփինե Հովհաննիսյանը, ով այդ խորհրդի ջատագովներից էր, թե՛ Գեւորգ Կոստանյանը, ով ի դեպ, նաեւ 2008-2011 թթ. հակակոռուպցիոն հանձնաժողովի նախագահն էր, հայտարարում էին, որ կոռուպցիայի դեմ պայքարի առկա խորհուրդը արդյունավետ չի գործել, քանի որ եղել է խորհրդատվական մարմին՝ առանց գործուն լծակների։
Լավ, եթե այդպես է, ապա հարց է ծագում՝ ինչո՞ւ ուրեմն այդ անարդյունավետ խորհրդի ստեղծման փուլում որեւէ մեկը չէր ասում, որ այն չի կարող լինել կոռուպցիայի դեմ պայքարի իրական գործիք, քանի որ չունի լծակներ։
Նույնը նաեւ բարձրաստիճան պաշտոնյաների էթիկայի հանձնաժողովի ստեղծման ժամանակ էր. նախ՝ վարչապետի եւ արդարադատության նախկին եւ ներկայիս նախարար Դավիթ Հարությունյանի մակարդակով խոստանում էին, որ այդ մարմինը կատարյալ թափանցիկություն է ապահովելու, որ տարեկան լինելու են տասնյակ, հարյուրավոր վարույթներ՝ կապված հնարավոր չարաշահումների հետ։ Սակայն իր գործունեության ընթացքում այդ մարմինն այդպես էլ որեւէ բարձրաստիճան պաշտոնյայի չարաշահումների հետ կապված վարույթ չհարուցեց։ Պարզվեց՝ լծակ չուներ։
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
