Երեւանի ավագանու անդամ, երաժիշտ, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Մարտին Վարդազարյանը գոհ է երկրորդ գումարման ավագանու աշխատանքներից, որի քառամյա գործունեությունն ավարտվեց երեկ։
– Պարոն Վարդազարյան, ավագանու կազմում արվեստի գործիչների ընդգրկվածությունը ի՞նչ է տալիս։ Օրինակ՝ Հրանտ Թոխատյանը դուրս էր եկել, քանի որ, եթե չեմ սխալվում, համոզվել էր, որ որոշումների կայացման վրա ազդելու հնարավորություն չկա։
– Հրանտ Թոխատյանի ստեղծագործական զբաղվածությունը այնպիսին էր, որ նա չէր կարողանա ֆիզիկապես ներկա գտնվել թե՛ իր ստեղծագործական կյանքին անհրաժեշտ նկարահանումներին, թե՛ այստեղ, եւ դրա համար նա եկավ այդ եզրակացությանը եւ ընտրություն կատարեց, որ ավելի շատ այժմ կնվիրվի այնտեղ։
– Բայց դա այն պատճառով, որ այստեղ ուղղակի որեւէ ազդեցություն չի կարող ունենալ։
– Յուրաքանչյուր մարդ փորձում է արդարացում գտնել իր քայլին, եւ տվյալ դեպքում այդպես է։ Իսկ ինչ վերաբերում է արվեստի ներկայացուցիչների՝ ավագանու կազմում ընդգրկվելուն, ապա դա նպաստում է, որ ցուցահանդեսների բացմանը քաղաքապետարանն օժանդակություն է ցույց տալիս, որը իր նախաձեռնությամբ չի արվել, այլ արվել է մեկի կողմից։ Հետո՝ արվեստագետների բնակարանային, թեկուզ եւ կենցաղային փոքր հարցերը նույնպես բարձրացվում են։ Եվ պարտադիր չէ, որ դրանք անպայման ներկայացվեն ավագանու նիստերին, դրանք ընթացիկ հարցերի կարգով գտնում են իրենց լուծումները եւ հիմնականում դրական։ Այնպես որ, ես շատ գոհ եմ, որ այս երկրորդ գումարման ավագանու աշխատանքները եղան հօգուտ Երեւանի։ Համոզված եմ՝ երրորդը կլինի ավելի:
Աննա ԶԱԽԱՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
