Հայաստանը շատ փոքր երկիր է, և շատ հեշտությամբ կարող են պարզել, թե ում միջոցով է երկիր մուտք գործել անգամ մեկ լուցկու տուփը։
Այս թոհուբոհի մեջ ծանոթներիցս մեկը մի դրվագ հիշեց։ Նոր տարվա նախաշեմին նա իր և ընկերոջ ընտանիքի համար Վրաստանից ամանորյա գնումներ է արել, արկղերով մրգեր, ընդեղեն բերել։
Հայաստանի մաքսակետում երկար կանգնեցրել են, ապրանքները հանել-դրել են և հարցուփորձ արել, թե այսքան ապրանք ինչու է բերում։ Երկար բացատրելուց հետ ճարահատյալ կեսլուրջ-կեսկատակ ասել է, թե երկու հարս ունի, մեկին որ մի բան տանի, մյուսին ոչ, հետը կկռվեն, ստիպված ամեն ինչից երկուսին էլ տանում է։ Վերջը հաջողվել է համոզել և սահմանն անցնել։
Եթե սովորականից շատ գնումներն են արժանանում ուշադրության, ինչպե՞ս ստացվեց, որ մեծ քանակությամբ խնձոր է երկիր ներկրվել, իսկ ՊԵԿ-ն ու ՍԱՊԾ-ն բանից անտեղյակ են։ Իսկ գուցե իրենց հարմար չէ՞ տեղյակ լինելը։
Կարդացեք նաև
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրատես» թերթի այսօրվա համարում
