Անկախացումից հետո Հայաստանի Հանրապետությունում անցկացված բոլոր ընտրությունները՝ ՏԻՄ-ից մինչև նախագահական թողել են հետք… և նրանցից ամեն մեկը յուրովի անվանում ունի:
Ապրիլի 2-ին անցկացված համապետական ընտրությունները ցուցադրեցին ոչ միայն օրվա իշխանությունների կողմից նորագույն տեխնոլոգիաներով ընտրությունների կազմակերպումը, այլև ընդդիմադիր դաշտում խաղացողների անկարողությունը բոլոր փուլերում՝ նախընտրական կազմակերպչական աշխատանք, քարոզարշավ, ընտրությունների օր և վերջապես պարտության անառարկելի ընդունում:
Այսօր նույնիսկ դժվար է ասել, թե քաղաքական որ ուժն է ընդդիմադիր կամ արդյոք ԱԺ-ում մի քանի մանդատ ունեցողները կարող են ազդել իրավիճակի վրա և երկիրը տանել իրական առաջընթացի:
Սոցիալական խորը բևեռացումը, որը առկա է երկրում, դժվար է մեղմել 2-3 պատգամավորների բոցաշունչ ելույթներից հետո:
Կարդացեք նաև
Իշխանությունը կարողացավ ճիշտ գնահատել ոչ իշխանական բևեռի ուժերը և այն հաջողությամբ ցրեց քամու ուղղությամբ…: Իսկ այսօր ընդդիմադիր դաշտը հնարավորություն չունի ինքնակազմակերպվելու և ստիպված մանրից ցվրվում է…:
ԱԺ-ի ընտրություններում միակ դրականը, որը արժանի է ուշադրության, դա պատգամավորների թվաքանակի կրճատումն է: Հուսանք, որ 2022թ-ին կգրանցվի իրական առաջընթաց և պատգամավորների թիվը կկրճատվի ևս 26-ով:
Միայն այդ ձևով է հնարավոր փոքր-ինչ մեղմել սոցիալական բևեռացումը:
Գառնիկ Վաղարշակյան
Հայաստանի բուհերի արհեստակցական
կազմակերպությունների ճյուղային
հանրապետական միության նախագահ