Ընդունված կարծիք կա, որ Տեր-Պետրոսյանը ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման թեման շրջանառում է, որովհետեւ դա պետք է Սերժ Սարգսյանին։ Մամուլում գրում են նաեւ, որ Սարգսյանը ՀԱԿ-ին ամեն գնով խորհրդարան անցկացնելու խնդիր է դրել, որովհետեւ առաջին նախագահի թեզերը նրան պետք են։
Այս տեսակետները կարող են հիմնավորված լինել միայն մի պարագայում, եթե այդ 2-3 կետերն առաջիկայում համաձայնեցնելու հավանականություն կա, եւ Սարգսյանին պետք է հասարակությանը պատրաստել տարածքների վերադարձին։ Բայց քանի որ նման հավանականությունը մինիմալ է, եթե չասենք՝ առհասարակ չկա, նշանակում է՝ այս ճանապարհով փորձ է արվում ընդամենը պատրանք ստեղծել, թե ՀՀ ղեկավարությունը իր ժողովրդին պատրաստում է խաղաղության։
Ինչպես հայտնի է, ներկայում անգամ բանակցություններ գոյություն չունեն, բայց որ պահին դրանք վերականգնվեն եւ ինչ ընթացք էլ ստանան, Հայաստանի քաղաքական ներկապնակում կլինեն անհրաժեշտ բոլոր ուղղությունների կրողներ՝ հողերը վերադարձնելու եւ խաղաղության կողմնակիցներ, հողերի վերադարձը բացառողներ, որոնք անգամ պատրաստ են ահաբեկչության գնալ հանուն այդ պլանի ձախողման, եւ ստատուս քվոյի պահպանման կողմնակիցներ։ Ըստ անհրաժեշտության ցանկացած պահի այս ուղղություններից մեկը կարող է առաջին պլան բերվել։
Այս ամենը, սակայն, Հայաստանի ներկա իշխանական դասավորվածության պարագայում։ Բայց այս կիրակի խորհրդարանական ընտրություններ են, որոնց արդյունքներով ամեն ինչ կարող է փոխվել։
Կարդացեք նաև
Աննա ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում