Հաց Բերող Արթուր Սարգսյանն անգամ իր մահով ծառայեց Հայրենիքին և քաղաքացուն:
Այսօր մենք ավելի շատ պետք է մտածենք նրա ինքնազոհաբերության համազգային ուղերձի մասին՝ ամեն գնով ու ոչինչ չխնայելով մեր ջանքերը համախմբել հանուն գաղութային վարչակազմի հեռացման, Արցախի իրավական միացման, պետական ինքնիշխանության և ժողովրդավարության:
Սրանք քայլեր են, որ պետք է կազմեն մեր համազգային օրակարգը՝ նախադրյալներ ստեղծելով Կուր-Արաքսյան նոր հանրապետության կայացման և Հայրենիքի ամբողջական վերատիրացման ու հայության բոլոր իղձերի իրականացման համար:
Արթուր Սարգսյանին տանջամահ անելով, գաղութային վարչակազմն ուզեցավ սպանել մեր այս իղձերը: Սակայն Արթուրն իր կենսահավատ վճռականությամբ կյանքի գնով հաղթեց մահին և, անմահների շարքն անցնելով, ոգեշնչեց և ուժ տվեց բազմահազար պայքարողներին:
Կարդացեք նաև
Արթուրն իր օրինակով նաև վերասահմանեց և բոլորիս որպես պատգամ թողեց մարդու, հայի և քաղաքացու այն անհրաժեշտ չափանիշները, առանց որոնց մենք դատապարտված էինք լինելու:
Ցավակցություն հայտնելով Արթուրի հարազատներին և մեր ժողովրդին, միևնույն ժամանակ կոչ ենք անում հավատարիմ մնալ կյանքը չխնայելով մեզ Հաց ու Հավատ բերած նրա բազմախորհուրդ պատգամին:
Ժիրայր Սէֆիլյան
Վարուժան Ավետիսյան
17 մարտի 2017թ., «Արմավիր» ՔԿՀ
չի բաւեր որ ձեր երեսէն, ձե՛ր պատճառով, խեղճ մարդը մեռաւ,
ձեզմով «ներշնչուած», ինքզինք հիւծեց մինչեւ մահ,
հիմա ել դեռ զինք կոպիտ կերպով օգտագործում էք մահից յետոյ,
պարապ-պարապ խօսքերով՝ ուզում էք շահագործել իր մահը իսկ
երեք ընտանիքի հայր ոստիկաններ,
փողոցում ինքզինք հրկիզող մոլորեալ մը,
հիմա ել այս մարդը…
առաւել, վէրքեր ստացած եւ/կամ օրինական խնդիրներ դիմագրաւող, ձեր գրգռած, հրահրած՝ խոնարհ ժողովուրդի անդամներ
դեռ որքա՞ն զոհերու կարիքը ունիք,
որ թերեւս մի քիչ կշտանաք, հանդարտիք…