Հայաստանում գործող մասնավոր եւ պետական բուհերում օտարալեզու գրականությունը հայերեն թարգմանելու խնդիր կա։ Այս մասին «Ժողովուրդ» օրաթերթի հետ զրույցում բարձրաձայնեցին մի շարք ուսանողներ:
Այս խնդրի շուրջ ինչ է մտածում մայր բուհի ղեկավարությունը։ Ի վերջո, պարտավո՞ր են հայ ուսանողները սեփական երկրում սովորել օտար լեզուներով։ Այս հարցերի պատասխանները փորձեցինք ճշտել Երեւանի պետական համալսարանի ռեկտոր Արամ Սիմոնյանից։
– Եվ, այնուամենայնիվ, ո՞վ է պատասխանատու՝ անհրաժեշտ մասնագիտական գրականությունը հայերենով ուսանողին մատուցելու համար՝ կրթության եւ գիտության նախարարությո՞ւնը, թե՞ բուհերը։ Ո՞ր կառույցն է թերանում այս գործում։
– Պատասխանատու են բուհերը, այդ թվում նաեւ մենք։ Մենք պատրաստում ենք այնպիսի թարգմանիչներ, ովքեր թարգմանում են անհրաժեշտ գրականություն։ Ընդհանրապես նմանատիպ գրականությունը թարգմանելը կարող է երկու-երեք տարի տեւել։
Կարդացեք նաև
Իսկ ահա ՀՀ լեզվի պետական տեսչության պետ, ԿԳ նախկին նախարար Սերգո Երիցյանը նշեց, որ Հայաստանում ուսուցումը հայերենով է եւ, հետեւաբար, պետք է համապատասխանի անհրաժեշտ չափորոշիչներին։ Իսկ դասագրքերի թարգմանության մասով էլ փոխանցեց, որ տարվում են աշխատանքներ։ «Չնայած այժմ Հայաստանում հայերենով ամբողջական դասագրքեր՝ մասնագիտական բոլոր ուղղություններով մենք չունենք, ինչը ցավալի է։ Բայց օտար լեզուների կիրառումը կարող է նպաստել ուսանողների լեզվի իմացության բարելավմանը։ Իսկ օտարազգի ուսանողների համար առկա է հատուկ օտարալեզու գրականություն»,- ներկայացրեց Երիցյանը եւ առիթը բաց չթողնելով՝ առաջարկեց հարկ եղած դեպքում օգտվել իր հեղինակային գրքերից։
Թե որքանով է նորմալ, որ բուհում սովորող ուսանողը ապահովված չէ իր մայրենի լեզվով մասնագիտական բավարար գրականությամբ՝ ԿԳ նախկին նախարարը հրաժարվեց մեկնաբանել։ Փոխարենը առաջարկեց իրեն փոխանցել մեր ստացած դժգոհությունները եւ խոստացավ դրանք մանրամասն ուսումնասիրել։
Սյունէ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
