Պատերազմի դեմքը
Ծարավ Աղբյուրի նորակառույցներից ձախ՝ ցեխոտ ճանապարհը տանում է Լաչինի առաջին բնակչի՝ Ալբերտ Ավետիսյանի «առանձնատուն»:
Լուսանկարում պատկերված «առանձնատանն» ապրում են երկուսով՝ 24-ամյա դստեր հետ. երեխան Լաչինի առաջին ծնունդն է եղել: Երբ քաղցկեղից մահացել է բուժքույր կինը, Ալբերտն այլեւս անելիք չուներ ու դստեր հետ վերադարձել է Երեւան: Դուստրը մինչ չափահաս դառնալը գտնվում էր մանկատանը: Այսօր հաց վաստակելու համար երբեմն ժամավճարով մատուցող է աշխատում: Հոգնատանջ աշխատանքը, թերսնումը, նորմալ կացարան չունենալն իր դաժան դրոշմն է դրել դստեր սրտի վրա, որի ցավերը մեղմացնելու համար հաճախ են շտապօգնություն կանչում…
Ծարավ Աղբյուր գնալուս պատճառը մի քանի օր առաջ պատահածն էր. Ալբերտը, որը ողջ ձմեռ ՊՆ-ից ստացած փայտով է տաքացրել իր տնակը, 60 հազար դրամի հոսանքի պարտք ուներ: Նա զայրացած ջարդել է անորոշ վայրում փակցված հաշվիչը, այն ամրացրել իր տնակի խարխուլ պատին:
Կարդացեք նաև
Ո՞վ է Ալբերտ Ավետիսյանը, որն այս տարվա մայիսին կդառնա 80 տարեկան:
Արցախյան պատերազմի երկրորդ կարգի հաշմանդամը շարժումից առաջ եղել է «Արմենպրես» լրատվական գործակալության վարորդը:
Շարժման օրերին, երբ «Ղարաբաղ» կոմիտեի տղաներին տեղափոխել էին Մոսկվա՝ Բուտիրկա, գնացել է բանտ, որպեսզի տեսնի տղաներին: Հայտնի է «Լաչինի Աբո» անվամբ: Սյունիքի աշխարհազորի հրամանատար Նորայր Խանզադյանի գրության համաձայն, Ալբերտը 1993թ. եղել է Գորիսի եւ հարակից շրջանների արտակարգ դրության պարետ Պ.Հայրիկյանի կողմից ստեղծված Սյունիքի աշխարհազորի կազմում: Մասնակցել է տարածքի պաշտպանությանն ու վերաբնակեցմանը: Եղել է Լաչինի շրջանի Աղավնո, Սուս, Ջաղազուր, Գյուսուլլու, Միշենի, Մինքենդ, Հոջազ գյուղերում եւ Ղուբաթլիում:
Հիշում է, թե ինչպես են ութ ազերիներ շրջապատել իրեն, գիշերել իր հետ նույն այն կացարանում, որտեղ մենակ էր: Այս դեպքում…թշնամին խնայել է, ողջ է մնացել:
«Ապրում էի Ռոբինզոնի նման, հաճախ շուն, վայրի կատու եմ խփել, որ ուտեմ: Բայց այնտեղ տեր էի, ուժեղ էի, որեւէ մեկից կախում չունեի»,-ասում է Ալբերտ Ավետիսյանը:
Զինամթերքի տեղափոխման ժամանակ վիրավորվել է գլխից, կոտրվել է աջ ուսը, ձախ ոտքը, երկար ժամանակ բուժվել է Գորիսի հիվանդանոցում: Կհարցնեք, թե նա պարգեւներ ունի.՞ անվանական զենքեր պաշտպանության երկու նախարարներից՝ Վազգեն Սարգսյանից ու Սեյրան Օհանյանից:
Ալբերտը ստանում է 84 հազար դրամ թոշակ: Կացարանում չկա լողարան, զուգարան: Կացարանի պատին մի նկար կա միայն. առաջին ու միակ նկարը զինվորական հագուստով: Ի դեպ, 90-ների տղաների գերակշիռ մասը չի նկարվել, նկար չունի, եւ առանձնակի հարգանքի են արժանի այս համեստագույն հերոս տղաները:
ՌՈՒԶԱՆ ՄԻՆԱՍՅԱՆ
«Առավոտ»
03,03.2017
