Մանանեխը մարդկությանը հայտնի է դեռեւս հնագույն ժամանակներից: Բույսը հարուստ է միկրոտարրերով, վիտամիններով եւ հանքային աղերով: Նրա սերմերից ստանում են եթերայուղեր, որն օգտագործում են բժշկության մեջ: Յուղը հարուստ է A, B6, E, K, PP վիտամիններով, պարունակում է նաեւ քոլին, օմեգա 3 ճարպաթթուներ: Մանանեխի յուղը ամրացնում է մազարմատները եւ բարձրացնում առաձգականությունը, նպաստում օրգանիզմի աճին եւ լակտացիային: Մանանեխի փոշու լոգանքները լավ են մրսածության ժամանակ, իսկ դրանով պատրաստված քսուքը՝ հրաշալի միջոց հոդացավերի դեպքում:
Տիբեթյան դեղատոմսերում հայտնի է նաեւ մանանեխի շիլան: Ասում են. «Դուք սկսել եք կաթով եւ մանանեխի շիլայով, ապա վերջացրեք նաեւ դրանով»: Ամեն օր, գոնե մի քանի գդալ շիլա պետք է ուտի ամեն մեկը, ում տարիքն անցել է 40 ը: Այն լավ է գործում ոսկորների ամրության, մկանների եւ աղեստամոքսային տրակտի վրա:
Պատրաստեց ԱՆՈՒՇ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ»
23,02.2017
