Ցուցակը կազմելու հետեւյալ սկզբունքն է կիրառվում` ըստ մեր աղբյուրի: Այժմյան ՀՀԿ խմբակցության 1/3-ը այս կամ այն ձեւով կգա խորհրդարան` համեմատաբար բանիմացները: Ռեյթինգային քվեարկությունը կապահովի եւս մի 1/3` համեմատաբար քաղաքակիրթ մեծահարուստների ներկայություն` հնարավորություն տալով քվեարկվելու ՀՀԿ-ն ֆինանսավորողներին, իսկ ահա մյուս 1/3-ը ցուցակում գործող վարչապետի քվոտաներն են եւ համալրվում են նրա մարդկանցով:
Առայժմ ուրվագծվում է, որ ՀՀԿ-ի 300 հոգուց կազմված ցուցակն ուշանալու է, գուցե այդ է պատճառը, որ մեր քաղաքական ուժերը, միմյանց նայելով, կամ միգուցե այս ու այն անձին խորհրդարանից դուրս չթողնելու մարմաջով, ուշացնում են կուսակցական ցուցակների հրապարակումը, քանի որ կան քաղաքական գործիչներ, որոնք կարող են հայտնվել բացառապես բոլոր ցուցակներում: Հավանաբար առեւտուրը դեռ ձգվելու է:
Ընդհանուր առմամբ ամրապնդվում է այն իրողությունը, որ նոր խորհրդարան մտնելու հայտ ներկայացրած բոլոր ուժերից կառավարելի թվերով խորհրդարան տանելու մտադրությունն է այժմ իրականացվում ամենատարբեր տեխնոլոգիաներով, որին լայնորեն տիրապետում է իշխանությունը: Օրինակ` Ծառուկյանի կամ Օսկանյան-Օհանյան դաշինքների շուրջ լայն համագործակցությունը կարող է այս ուժերի քվեն ավելացնել, իսկ դա ցանկալի չէ բնականաբար ապագա խորհրդարանը գծագրողների համար:
Երկու դեպքում այդպիսի դաշինքների ձեւավորմանը խանգարելու ամենատարբեր տեխնոլոգիաներ են կիրառվում: Առաջինի դեպքում խառնշտում են այն ուժերին, որոնք հայտարարել են Ծառուկյանին միանալու մասին, երկրորդ դեպքում ամեն ինչ արվում է, որպեսզի փողատերերը չֆինանսավորեն այդ դաշինքների բավական թանկ ընտրական քայլերը: Մի երրորդ դեպքում դա թույլատրում են կամ առնվազն չեն խանգարումՙ «Միավորված աշխատանքային կուսակցության» նախագահ, ԲՀԿ-ից խորհրդարան անցած գործարար Գուրգեն Արսենյանիՙ ՀԱԿ- ցուցակում հայտնվելն ու ՀԱԿ ընտրարշավը ֆինանսավորելը հավանաբար թույլատրելիի սահմաններում է (սա միայն արտահոսքերի մակարդակով լուր է դեռ):
Կարդացեք նաև
Մարիետա Խաչատրյան
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ազգ» թերթի այս համարում
