Այսօր Շիրակ գյուղի դպրոցի շենքից հուղարկավորեցին Թալիշում փետրվարի 6-ի առավոտյան հակառակորդի կողմից հրադադարի ռեժիմի խախտման պատճառով մահացած ՊԲ զինծառայող, նռնակաձիգի օգնական, 19-ամյա Գոռ Համազասպի Գարեգինյանին: Նրա ծննդավայրը ծածկված էր սեւ ժապավեններով, որոնց վրա գրված էր Գոռի անունն ու տարիքը: Հերոսին հուղարկավորեցին զինվորական կարգով՝ Հայոց Եռագույնի ծածանմամբ, հիմնի նվագակացությամբ, աղոթքով, կրակոցներով:
Գոռին հուղարկավորեցին «Շիրակ» գերեզմանատան Պանթեոնում՝ հերոսների կողքին: «Շիրակ» գերեզմանատունը Շիրակ գյուղից գտնվում է մոտ 3-4 կիլոմետր հեռավորության վրա, սակայն Գոռին տարան ոչ թե մեքենայով, այլ ձեռքերի վրա: Հերոսին հրաժեշտ տալուց առաջ պետական սահմանների պաշտպանության ժամանակ ցուցաբերած արիության համար՝ նրան հետմահու պարգեւատրեցին մարտական ծառայության մեդալով: «Փա՜ռք քեզ, փա՜ռք»,- գոչում էին հավաքվածները, իսկ հերոսի հայրը, գրկելով մեդալն, անվերջ համբուրում էր:
Կարդացեք նաև
Շիրակ գյուղի բնակիչները մեզ հետ զրույցում պատմեցին, որ Գոռի ծնողները 7 տարի շարունակ երեխա չեն ունեցել: Մայրը՝ հարեւան գյուղից է՝ Կամոյից, իսկ հայրը Շիրակ գյուղի ամենամեծ գերդաստան ունեցող մարդկանցից է: Նրանք ազգուտակով զինվորականներ են, ԵԿՄ անդամներ, շատերն են վիրավորել Արցախյան պատերազմում: Ընտանիքը, ըստ հարեւանների, չափազանց համեստ է ու պարկեշտ, թեեւ սոցիալաապես վատ վիճակում են, բնակվում են տնակում, երկրաշարժից անօթեւան են, սակայն շատ հպարտ են: Հայրը մշտապես արտագնա աշխատանքի է գնացել, Գոռին բանակ ճանապարհելուց հետո, ըստ հարեւանների, որոշել են ամբողջ ընտանիքով գնալ Կրասնոդար, աշխատել, որպեսզի կարողանան տղայի՝ բանակից վերադառնալուց հետո մի հարց լուծել: Հայրը զբաղվել է շինարարությամբ, իսկ մայրը թխվածքներ է պատրաստել Ռուսաստանում: «Ծնողները չգիտեին, որ Գոռը մահացել է, զանգել, ասել են, թե վիրավորվել է, շտապ եկեք: Գոռից բացի երկու անչափահաս տղաներ ունեն, նրանց էլ թողել են բարեկամներից մեկի մոտ, շտապ վերադարձել են Հայաստան: Բոլորիս տունը սուգ է՝ մանկապարտեզի երեխայից սկսած բոլորը սգում են… Ի՞նչ պիտի լինի վերջը»-հարցնում էր հարեւանուհին:
Գյուղի տղամարդկանցից մեկն էլ պատմեց, որ, ըստ իրենց հասած տեղեկությունների, Գոռը դեպքի օրը եղել է դիրքերում, թշնամու կողմից անդադար կրակոցներ են հնչել, երբ իրավիճակը փոքր-ինչ հանդարտվել է, Գոռը հեռադիտակով սկսել է հետեւել թշնամուն, ու այդ ժամանակ թշնամու դիպուկահարը խփել է նրա ճակատին:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
