Անկախացումից հետո տնտեսության վայրէջքն ակնհայտ է և այն օր-օրի նորովի է նշմարվում: Ստեղծված իրավիճակում արտադրական հսկաները փակվել են, իսկ որոշ արդյունավետ կառույցներ պարզապես սիմվոլիկ արժեքով սեփականաշնորհվել են:
Այս պայմաններում գործազրկությունը նոր թափ է ստացել, և ձևավորվել է գործատուների նոր սերունդ, որոնց գերակշռող մասը գործատու-աշխատող աշխատանքային նոր հարաբերություններում չունի աշխատանքային փորձ և չկա ձևավորված մշակույթ:
Ամեն ինչ թողնված է միայն աշխատանքային օրենսգրքի պահանջների համապատասխանությանը, որն ի դեպ մշակվել է օլիգարխ իշխանավորների կողմից: Բնականաբար, աշխատանքային կոլեկտիվներում գործատուն դարձել է դրության ամբողջական տերը և իր քիմքին հարմար վերադասավորումներ է կատարում կազմակերպության կառուցվածքում՝ հաճախ անտեսելով կոլեկտիվի և նրա անդամների սոցիալական շահերը:
Հաճախ այս ամենը կատարվում է ոչ թափանցիկ ձևով՝ ստվերում, կոլեկտիվի աչքից հեռու:
Կարդացեք նաև
Կոլեկտիվի անդամներին ոչ հաշվետու գործատուն միշտ էլ կարող է խնդիրներ ունենալ ոչ միայն կոլեկտիվի անդամների հետ, այլև պետական շահերի հետ: Տարիներով ոչ թափանցիկ աշխատանքը բերում է կուտակված հիմնահարցերի, որոնց արդյունքում ըստ անհրաժեշտության և նպատակահարմարության միջամտում են իրավասու պատկան մարմինները:
Կազմակերպություններում արհեստակցական կազմակերպությունների բացակայությունը կամ նրա ձևական լինելը հաճախ առաջացնում է խնդրահարույց փաստեր:
ՀՀ գլխավոր դատախազության պետական շահերի պաշտպանության վարչության կողմից «Երևանի Վ.Բրյուսովի անվան պետական լեզվահասարագիտական համալսարան» ՊՈԱԿ-ում կատարված ուսումնասիրությունները ցույց են տվել 36.340.692 ՀՀ դրամի արժողության պակասորդ, որն ի դեպ հայտնաբերվել է բուհի կենտրոնական պահեստում, տպարանում և Ծաղկաձորի հանգստյան տանը:
Այս աղաղակող փաստերը չէին լինի, եթե բուհում լիներ թափանցիկ աշխատանք և կոլեկտիվի շահերը իրապես պաշտպանող արհեստակցական կազմակերպություն:
Գառնիկ Վաղարշակյան
Հայաստանի բուհերի արհեստակցական
կազմակերպությունների ճյուղային
հանրապետական միության նախագահ
