Անկախացումից հետո համապետական ընտրությունների արդյունքում Ազգային ժողով են եկել և պատգամավորի մանդատ են ստացել շատերը: Սակայն քչերն են նստաշրջաններում՝ քննարկումների ժամանակ հանդես բերել գաղափարական հենքի վրա սկզբունքային մոտեցումներ երկրի համար կարևորագույն սոցիալ-տնտեսական հիմնահարցերի նկատմամբ:
Արդյունքում ունենք այն, որը բնութագրվում է իբրև բևեռացված հասարակություն՝ աղքատության, գործազրկության և արտագաղթի բարձր ցուցանիշներով:
Ինչպես անցած 25 տարիների ընթացքում, այսօր ևս քչախոս, քաղաքական դիմագիծ չունեցող անձը փորձում է ամեն գնով պահպանել պատգամավորի մանդատը:
Քաղաքային տրանսպորտում մշտական կտրոնները հանվել են, սակայն պատգամավորներից շատերը մնացել են իբրև մշտական մանդատ ունեցողներ:
Կարդացեք նաև
Կա պատգամավորների մի լուրջ խմբաքանակ, որոնք երբևէ տեսակետ չեն ունեցել և որևէ անգամ չեն արտահայտվել, այլ մշտապես փորձել են իրենց բնորոշ բառամթերքով խոչընդոտել այլոց խոսքին կամ էլ լավագույն դեպքում հռհռոցով հումորի վերածել սկզբունքային առաջարկը:
Որոշ պատգամավորներ էլ կարծիք են արտահայտել և քվեարկել՝ իբրև գերդաստանի շահառու: Վերջիններս ԱԺ են բերում ոչ թե ծրագրերը, նախընտրական խոստումները և ընտրողների պատգամները, այլ իրենց ընտանիքի պատգամը՝ ինչպես կուտակել կապիտալ և սնկի նման բիզնես աճեցնել:
Իսկ եթե հանկարծ բիզնեսը դառնում է օրվա իշխանության ուշադրության կենտրոնում, շատերը մեկնում են արտերկիր կամ էլ դառնում են թունդ ընդդիմադիր:
Սա է մեր իրականությունը…:
Գառնիկ Վաղարշակյան
Հայաստանի բուհերի արհեստակցական
կազմակերպությունների ճյուղային
հանրապետական միության նախագահ
