Ամէն մարդ, տարբեր պատճառներով, նկատառումներով եւ հաշիւներով, այս կամ այն պահուն պարտաւորուած կ՛ըլլայ իր սկզբունքներէն, իր գաղափարներէն զիջում կատարելու:
Առաջին հակադարձութիւնը՝ այսպիսի հաստատումի մը, անշուշտ, սկզբունքային մարդոց առարկութիւնը պիտի ըլլայ: Ո՛չ, ամէն մարդ այդպէս չէ. կան շատեր, որոնք ամուր կը մնան իրենց սկզբունքներուն ու համոզումներուն մէջ, եւ որքա՛ն ալ տուժեն, որքա՛ն ալ ծանր հետեւանքներ սպասէ իրենց, կը մերժեն տեղի տալ: Այո՛, կան նման մարդիկ, որոնք մեր հերոսներն են, օրինակելի կերպարներն են, որոնց ներշնչման այնքա՜ն կարիք ունինք:
Սակայն, մենք՝ հասարակ մահկանացուներս, միշտ կ՛իյնանք սակարկութիւններու ծուղակը, «այս զիջումը սկզբունքային չէ, փոքր զիջում է, անմեղ զիջում է, իմ հիմնական գաղափարներէս հրաժարում չէ» ըսելով՝ կը համակերպինք, կը համաձայնինք, կ՛ընդառաջենք եւ… քիչ-քիչ, կաթիլ առ կաթիլ կը պարպուինք մեր ինքնութենէն, մեր էութենէն:
Նյութի մանրամասները կարդացեք «Ասպարեզ»–ի կայքում
