Օրերս Մոսկվայում տեղի ունեցավ «Ուրախների եւ հնարամիտների ակումբի» (КВН) հիմնադրման 55-ամյակին նվիրված հանդիսավոր միջոցառում, որին մասնակցեցին տարբեր տարիների լավագույն թիմերից մի քանիսը, այդ թվում՝ մեր սիրելի «Նոր հայերի» թիմը՝ Գարիկ Մարտիրոսյանի գլխավորությամբ։
«Նոր հայերի» հումորները վատը չէին, կային մի քանի շատ հաջող կատակներ, բայց մի բան տհաճ տպավորության թողեց։ Բնավ կարիք չկա այդ լսարանում խոսել Ղրիմի ռուսական լինելու մասին։ Հասկացանք, որ դահլիճում գտնվող ՌԴ նախագահ Վ. Պուտինի քիմքին շատ հաճելի է, բայց դա տհաճ է ուկրաինացիների համար։ Այն, ինչը հաճելի է ռուսներին եւ Ռուսաստանին, դա դեռ չի նշանակում, որ մեզ էլ է հաճելի։
Բայց այն, ինչը տհաճ է ուկրաինացիներին, մեզ էլ կարող է տհաճ լինել։ Ղրիմը Ուկրաինայի եւ Ռուսաստանի միջեւ վիճելի տարածք է, այդ երկու պետությունները հակամարտության մեջ են եւ հեչ պետք չի խցկվել այնտեղ՝ թեկուզ հումորի տեսքով։
Ռուսական КВН-ի ոչ մի թիմ հաստատ իր ելույթում չի ասի, որ Արցախը Հայաստանինն է։ Ոչ թե նրա համար, որ մեզ չեն սիրում, այլ որովհետև դա իրենց կոնֆլիկտը չէ։ Ու չեն էլ ասի, թե Ադրբեջանինն է։ Շողոքորթության նման ձեւը վիրավորական է հենց մեզ համար։
Կարդացեք նաև
Մհեր ՂԱԼԵՉՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում