Իր ժողովածուի հանդեպ հետաքրքրությունը բանաստեղծը
չի կապում համացանցի հետ
«Գրականությունը, մասնավորապես՝ պոեզիան, քննում է մարդուն մի այլ դիտանկույնից, որտեղից մի այլ գիտություն ի զորու չէ դա ներկայացնել: Իմ պոեզիայում թեպետ պատերազմող հույզեր են, բայց համոզված եմ, որ վերջիններս ընթերցվում են խաղաղությամբ»,- «Առավոտի» հետ զրույցում սեփական տեսակետը հայտնեց երիտասարդ բանաստեղծ Արմեն Սարգսյանը, որի «Չկարդացած գրքերի փոխարեն» հավակնոտ խորագրով ժողովածուն վերջապես հրատարակվեց: Ժամանակին նա ժողովածուի տպագրության ձգձգման հետ կապված մեզ հայտնել էր, որ շուրջ մեկ տարի գրքի համար չէր գտնում համապատասխան խորագիր: Իսկ «հավակնոտ» որակման մասին բանաստեղծն ասել էր. «Մարդուն դիմավորում են հագուստով, ճանապարհում խելքով: Նույնը գիրքն է. դիմավորում ենք խորագրով ու դիզայնով, ճանապարհում բովանդակությամբ»:
Իսկ երկրորդ անգամ բանաստեղծի հետ հանդիպման պատճառը մեկն էր՝ «Չկարդացած գրքերի փոխարեն»-ի շնորհանդեսի ժամանակ վաճառվեց շուրջ 100 օրինակ: Սա մեր իրականությունում ռեկորդային ցուցանիշ է: Նշենք նաեւ, որ միջոցառմանը ներկա շատ գրքասերներ հեռացան առանց իրենց համար այդքան ցանկալի գրքի:
Կարդացեք նաև
Տեղեկացնենք, որ ժողովածուում ներառված է անվերնագիր 119 բանաստեղծություն, բացակայում է հեղինակի լուսանկարը, կենսագրությունը, ինչը սովորաբար արվում է ոչ միայն հայ, այլեւ օտարազգի շատ հեղինակների դեպքում: Այս դիտարկմանն ուներ պատասխան մեր զրուցակիցը: Արվեստագետի խոսքերով՝ արված է հնարավոր ամեն բան ընթերցողին պոեզիայից չշեղելու համար: «Ինձ համար յուրաքանչյուր բառ արժեք ունի, որոնցից կազմվում են մտքերն ու պատկերները: Բառը պոեզիայի համար նույնքան կարեւոր է, որքան, ասենք, քարը՝ քանդակագործի, ներկը՝ գեղանկարչի համար»,- հավելեց բանաստեղծը: Նշեց նաեւ, թե պոեզիան ավելի ընդհանուր է, քան մարդկության պատմությունը եւ ավելի մասնավոր, քան յուրաքանչյուր մարդու հոգեբանությունը:
Անդրադառնալով շնորհանդեսի ժամանակ ժողովածուի այդ քանակությամբ վաճառվելուն, կարծիք հայտնեցինք, թե հավանաբար նման հետաքրքրությունը պատճառ է մինչ տպագրությունը համացանցում որոշ բանաստեղծությունների տեղադրման եւ որոշ մասնագետների կողմից էլ իր պոեզիան ինտելեկտուալ որակելուն: Արմեն Սարգսյանը համակարծիք չլինելով այս դիտարկմանը՝ հակադարձեց. «Համացանցում, մասնավորապես՝ Ֆեյսբուքում, գրականություն կարդալը նման է գինու գործարանում խմիչք համտեսելուն, երբ տարբեր որակի ու համի գինիներ ես փորձում, ինչի արդյունքում գլուխդ պտտվում է, ինքնազգացողությունդ էլ վատանում… Ինչ վերաբերում է ինտելեկտուալ որակմանը, իմ պոեզիան միանշանակ այդպիսին չէ, որովհետեւ ինտելեկտուալ որակումը հավակնում է պոեզիան «գիտականացնել»:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
«Առավոտ»
29.11.2016
Տղա ջան, լավ չես ուսւոմնասիրել դաշտը: Շնորհանդեսներ են եղել վերջերս, որ 250 գիրք է վաճառվել: Իսկ եթե քո ծանոթները գնում են քեզնից, դա դեռ ոչինչ չի նշանակում, մանավանդ որ աշխատում ես նախարարությունում: Շահի հարց կա…